Satyricon / Suicidal Angels / Fight the Fight ~ 17/10 @ Pumpehuset, Copenhagen
Αγαπητοί εν χριστώ συνάδελφοι, χαιρετώ από την ηλιόλουστη και καταγάλανη Υπερβόρεια.
Αρχίδια. Καταχνιά και ψιλόβροχο έχουμε, αλλά το κλίμα δεν χαλάει το κλίμα στην παρέα.
Ειδικά αφού μόλις είχα επιστρέψει από τις καλοκαιρινές μου διακοπές την προηγούμενη μέρα.
Η τρελοπαρέα λοιπόν κανόνισε να πάει να δει ένα αντρίκιο λάιβ αυτή την φορά γιατί την επόμενη θα πάει να δει Anathema ή Leprous - δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα.
Συναντηθήκαμε κάμποση ώρα πριν το λάιβ και μετά την δουλειά για μια πρώτη μάσα και μπύρα. Καθώς ξεκαθαρίζαμε τι θα κάνουμε και πότε θα πάμε μέσα αναφέρθηκε πως το πρώτο σαπορτ είναι κάτι μεταλκορ - οπότε με συνοπτικές διαδικασίες η ώρα προσέλευσής μας μετατοπίστηκε κατά 1 μπύρα μετά - μιάς και οι 2 φίλοι είναι ιδιαίτερα θερμοί οπαδοί των συμπατριωτών μας που τιμούν τα χρώματα της φανέλας με το 10. Εγώ βασικά ξέρω λίγο τους Σάτυρους που μου αρέσουν σε κάποια απ τα τελευταία τους που δεν είναι ακριβώς μπλακ και λίγο τα δικά μας τα παιδιά καθότι το θρας είναι από τα πράγματα που δεν ακούω εκτός αν με αναγκάζουν ή πρόκειται για εξαιρετικής ποιότητας.
Κατά τις 7:45 μπήκαμε στον χώρο και αφού παραδώσαμε τα μπουφάν κλπ ανεβήκαμε στον ημιόροφο του γνωστού συναυλιακού χώρου για μπύρα και συνεχίσαμε στον όροφο. Το λάιβ ήταν σολντ αουτ εδώ και μέρες οπότε αναμενόταν καμιά 600αριά νοματαίοι.
Σύντομα ξεκίνησαν οι δικοί μας μπροστά στο μισογεμάτο κοινό και εύκολα βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή. Η παρέα είχε εμπλουτιστεί με ένα ζευγάρι - μια Ιταλίδα με έναν ακόμα νότιο αγνώστου προέλευσης. Εντύπωση έκανε το μεγάλο ποσοστό γυναικών στην πρώτη γραμμή και κάμποσες κοπάναγαν τα όμορφα κεφάλια τους στους ρυθμούς των Suicidal Angels. Τα παιδιά παίξανε κανα 40λεπτο με έντονο δυναμισμό και πάθος που οδήγησε αρκετά κεφάλια - ομορφα και μή - να χτυπιούνται, κάτι το οποίο είναι σχετικά σπάνιο.
Αποχώρησαν στην ώρα τους κάτω από το χειροκρότημα των θεατών.
Στην συνέχεια είχαμε μια μικρή συζήτηση μαζί τους στο μερτς οπού βγήκαμε και γείτονες με τον τραγουδιστή τους.
Οι σατύρικον βγήκανε στην ώρα τους στο γεμάτο πλέον παμπεχουσετ και αυτό είχε σαν συνέπεια να είμαστε κάπου προς την μέση δίπλα στο μπαρ με τις μπύρες.
Ένας μέτριας ταχύτητας ηχητικός σιφούνας μας συνεπήρε για την επόμενη 1:20. Κομμάτια δεν έχω ιδέα που παίξανε αλλά ήταν διασκεδαστικοί και ελαφρώς ίβιλ. Λίγα λόγια και σεμνά (δεν κατάλαβα σχεδόν τίποτα). Ωραία περάσαμε.
