Καταλαβαίνω πως θα έπρεπε να το κάνουν δεκάωρο αν θέλανε να δείξουν παραπάνω σκηνικά, αλλά κάπου με άφησε ανικανοποίητη αυτό το σφαγή μετά τη σφαγή και τίποτα παραπάνω. Θα μπορούσε τουλάχιστον να εστιάσει στις ψυχολογίες των τύπων, να δείξει τις σκέψεις τους, το πόσο δύσκολο ήταν αυτό που κάνανε, το πόσο φριχτά νιώσανε όταν φάγανε τις πρώτες μπουκιές κτλ. Αντί αυτού τους δείχνει σχετικά κούλ, ειδικά μετα την πρώτη σφαγή, πράγμα που προσωπικά μου σκάει αφύσικο. Οκ ναι αντιλαμβάνομαι πως απο ένα σήμειο και μετά θα τους σάλεψε λίγο και θα ήταν πιο απλό και επιβίωση πάνω απ'όλα και τα σχετικά, αλλά οχι κι έτσι. Γενικά ήθελα παραπάνω συναίσθημα και ψυχολογικό γαμήσι, κι όχι στεγνούς κανιβαλισμούς.
Το εντυπωσιακό ήταν αυτό το αίσθημα εγκλωβισμού που σου'βγαζε και η όλη ειρωνία πίσω απ'το γεγονός οτι παρόλο που οι τύποι ήταν έξω σε ανοιχτή γη, ήταν περισσότερο φυλακισμένοι απ'οτι πριν αποδράσουν.