Αυτός είναι ο δίσκος που έπεσε στην αντίληψή μου στις καθυστερήσεις και έχασε περίοπτη θέση στις υψηλές θέσεις των καλύτερων δίσκων του 2016 για λίγες μέρες. Το ανέφερα και στο Λίστες 2016 topic αλλά οφείλω να του κάνω και δικό του γιατί δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος.
Δεύτερο άλμπουμ όπως βλέπω αυτών των Uppsal-ιωτών και ο στριφνός, μηδενιστικός σκατοήχος με έκανε απλά να κολλήσω. Εντελώς αντιτουριστικό άκουσμα για ανάλαφρους ακροατές, ξεκινάει με early-'90s blackmetal, πάει σε noise rock, χώνει και λίγο '80s Bathory και λίγο punk (στο φινάλε πόση απόσταση τα χωρίζει όλα αυτά ουσιαστικά; ), και βγαίνει αυτό το πράγμα. Και είμαι σίγουρος ότι ο καθένας θα διακρίνει και άλλα διαφορετικά πράγματα μέσα σε αυτόν τον ήχο. Δώστε βάση, έχω να προτείνω εγώ.
