Οταν βγηκε ο ντειμον χασκογελασε κανεις αλλος?
εγω ημουνα σε φαση "ωχ ο ματ ντειμον λολ"
Ισως πολυ λαιτ φατσα για το ρολο
Printable View
Οταν βγηκε ο ντειμον χασκογελασε κανεις αλλος?
εγω ημουνα σε φαση "ωχ ο ματ ντειμον λολ"
Ισως πολυ λαιτ φατσα για το ρολο
Κωλαράκι, καλά τα λες, αλλα ξεχνάς κάτι βασικό. Έγραψα ότι έγραψα γιατί έτρωγε, κατ' εμέ, ανούσιο κράξιμο ο Aleister, για κάτι στο οποίο συμφωνώ μαζί του. So fucking weird, eh?
Πολύ ωραίο αλλά αυτός ο Νολαν-ισμός ρε παιδί μου, το αντίθετο του Ταρκόφσκι κανονικά. Γουστάρω αισιοδοξία αλλά με τόσο ζάχαρη προς το τέλος έχασε ένα μεγάλο μέρος της δύναμής της η ταινία (τώρα πρέπει να το βάλω σε σπόιλερ αυτό? =P). Θέλει και λίγο τραγωδία για να ικανοποιηθεί το υπαρξιακό μας, το οποίο βέβαια ο Ρώσος το γνώριζε. Στα συν ότι η ταινία έχει περιεχόμενο που αξίζει να τη δεις αρκετές φορές (ε αλλοίμονο) και όσον αφορά την πλοκή και κυρίως τις θεωρίες και τι έπαιζε. Σε όσους λένε ότι ήταν εντελώς fantasy, να θυμίσω ότι Kip Thorne, δηλαδή στηρίζεται στο φάντασυ ενός ανθρώπου που μπορεί να φτάσει ίσως πιο μακριά από όλους στο σημείο που χωρίζει πραγματικότητα και θεωρίες. (Μάλλον δηλαδή, ίσως να έφτιαξε απλά τη μαύρη τρύπα και να πουλάνε το όνομά του, λολ)
http://www.wired.com/2014/10/astroph...ar-black-hole/
Γενικά πιο πάνω από Gravity, πιο κάτω από Prometheus (χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω γιατί εντελώς, πάντως όχι λόγω άλιεν) και από τα περισσότερα ινελλέκσουαλ sci-fi που βγαίνουν τελευταία, ίσως ακόμα και από το Under the Skin που βλέπω πιο κάτω (και είχα θάψει εδώ και προφανώς άλλαξα γνώμη λολ)
πίνκαρα φίχχχερ σε θρεντ για ταινία.
συνέβη και αυτό.
Κρουξιε δε σε μουτζωσα εγω.
Σε αλλα νεα, δεν εισαι λιγο μεγαλος για να κανεις τετοιο χιουμορακι?
Ποση ωριμοτητα χρειαζεται δηλαδη για να σου φαινεται λογικο να συμφωνεις με καποιον σε κατι που γραφει, ακομα κι αν διαφωνεις με πολλα αλλα μαζι του?
φίχχχερ.
μην μιλάς για ωριμότητα, στο ΕΡ, στο οποίο γράφεις με νικνέημ "κωλαράκι τορνευτό".
ευχαριστώ.
Μουτζωσα Κρουξ σε θρεντ επειδη ειναι χαζος.
Συνεβη κι αυτο.
Μούτζωσα και πίνκαρα γενικά στις τελευταίες δυο σελίδες, αλλά μη με ρωτάτε πού και τι, μπερδεύτηκα.
Συνέβη κι αυτό;
συμφωνώ οτι δεν συγκρινεται με προμηθεους ... μακραν καλύτερος ο προμηθεας
στα της ταινίας τώρα, δεν είχα δει τα σχόλια σχετικά με το σενάριο και προφανώς τσιμπώντας από τα τρειλερ πήγα να την δω με υψηλές προσδοκίες. δεν μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα από το πρώτο μισό αλλά στο δεύτερο μισό που υποτίθεται δίνονται οι απαντήσεις για να κλείσουν οι όποιες τρύπες και ερωτήματα υπάρχουν έρχεται η απόλυτη ξενέρα. μετάνιωσα για τα λεφτά μου? χμμμ, δεν θα το λεγα. εχει πολλά καλά στοιχεία η ταινία, φωτογραφία, ερμηνείες, μουσική, απλά ο τρόπος που επιλέγεται για να δωθούν οι διάφορες ερμηνείες πραγματικά με ξενέρωσε.
Nαι, ενα θρίλερ είναι καλύτερο από μια κωμωδία. Σαν να συγκρίνεις ντιμου μποργκιρ με νταρκθροουν.
μπερδευτηκα λιγο με συγκριση της ταινιας (που δεν εχω δει) με προμηθεους και γκραβιτι , σα να συγκρινουμε δε κοπανοι με τον θιασο ξερω γω .
Το γκραβιτι, αντε και πες οκ, προσφατη ταινία με σχετικά αληθοφανές σενάριο και scifi χωρίς εξωγήινους κλπ, που βέβαια είχε ανύπαρκτο σενάριο και το μόνο που είχε ήταν η φωτογραφία η οποία γαμούσε όμως.
Προμηθέους ούτε καν(ασχετα αν ειναι καλή σαν ταινία για το είδος της).
Προφανώς, μιλάμε για τον πιο άθεο σκηνοθέτη που υπάρχει, έξω οι άθεοι απ' το σινεμά (την σύγκριση με το Under the Skin κάνω ότι δεν τη διάβασα γιατί θα μου πέσουν τα μαλλιά =P)
Μου άρεσε το πρώτο μέρος, η αρχή του ταξιδιού, 1-2 set pieces και το soundtrack -παρότι ήταν λίγο επιτηδευμένο- από 'κει και πέρα μεχ. Η διαφορά του Νόλαν από Spielberg κλπ είναι ότι δεν σου δίνει πουθενά το χρόνο να επεξεργαστείς αυτά που βλέπεις, αλλά αμέσως έχει κάποιο χαρακτήρα να πετάγεται να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει επειδή δεν μπορεί να αφηγηθεί κάτι τέτοιο αλλιώς ή να χρησιμοποίησει την κάμερα γι'αυτό. Εκτός των άλλων είναι και κάπως ασύνδετο και παρότι θεωρητικά η κίνηση να εστιάζει συνεχώς στη σχέση των 2 πρωταγωνιστών είναι σωστή, αυτή η σχέση δεν αναλύεται πουθενά πέρα από αφηρημένες έννοιες και κλισέ συγκυρίες. Δεν θα το έλεγα κακό γιατί οκ ανάμεσα στο exposition υπάρχουν κάποιες πανέμορφες εικόνες -η πιο όμορφη ταινία του συνολικά- αλλά νομίζω ότι Prestige & Memento παραμένουν με διαφορά οι καλύτερές του κι οι υπόλοιπες κινούνται πάνω-κάτω στα ίδια επίπεδα.
Δεν καταλαβαίνω τη συζήτηση για το ότι είναι σημαντικό να βγαίνουν τέτοιες ταινίες και ότι χαράσουν το δρόμο (?) γιατί α. σχεδόν κανείς άλλος σκηνοθέτης δεν έχει τέτοια ελευθερία να κάνει ό,τι θέλει με τόσο μεγάλο μπάτζετ και β. εδώ που τα λέμε, υπάρχουν και πολύ καλύτερα blockbusters (για φέτος ας πούμε το Edge of Tomorrow παρά το τελευταίο τρίτο). Αν η κουβέντα γίνεται σε σύγκριση με τον καταιγισμό από marvel/dc/hunger games τότε οκ ναι, αλλά γιατί να έχουμε τόσο χαμηλά στάνταρ.
Επίσης να πούμε ότι η ταινία είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ανάποδο αυτού:
Spoiler