11η Rock Συνάντηση Κιάτου | 25-26/7/2015 | 1000Mods, Exarsis
Σάββατο 25 Ιουλίου 2015
Παίρνουμε με Μήτσο αμάψι από Δυτική Αθήνα.
Φτάνουμε αργά το απόγευμα Ψηλόκαστρο.
Μπύρες, καφές, βουτιά. Η θάλασσα λάδι ζεστό. Σουρουπώνει.
Σκάμε Κιάτο, έχει νυχτώσει. Από το κτιριακό συγκρότημα των παλιών αποθηκών σταφίδας ακούγεται ΘΡΑΣ.
Μπύρες από το περίπτερο, γρήγορα! (Ο περιπτεράς πρέπει να έβγαλε τα έξοδα του 15'...)
ΕΨΑΡΣΙΣ στην σκηνή. Ο κόσμος απλώμενος, αρχίζει να πυκνώνει. Στον παραλιακό δρόμο, στην είσοδο του χώρου, ακόμα μαμάδες με καροτσάκια, παιδάκια που παίζουν. Ατμόσφαιρα πάρτυ.
Αγκαλιές με ΛΗΤΣ. :pink:
Η μπάντα με πάει αλλού, στο παρελθόν. Από ένα σημείο κ μετά η κάβλα δεν φεύγει και το headbanging του επιληπτικού δεν σταματάει.
Φάρος αγάπης Λητσ με κοιτά με μπύρα στο χέρι και τα μάτια του χαμογελούν: Μαλάκα φάση Exodus...
Όταν το μηχάνημα ρίχνει "καπνό" ανάμεσα στα φώτα της σκηνής, κοιτάζω με προσοχή, φαντάζομαι καπάκια να βγαίνουν οι Kreator του 89'...
Ήχος μέτριος, αλλά η μπάντα σε τρομερή φόρμα!
Τραγουδιστής με σκηνική παρουσία, επικοινωνία, ΘΡΑΣ φωνητικά 10/10. Leadας να γαζώνει και να μας καβλώνει. Παιχτούρα.
Μπασίστας κεφάλαιο. Ναι, για το μαλλί από τα χοιροστάσια της κολάσεως. Και για τον σάπιο 80s ΘΡΑΣ τόνο - πεντακάθαρος, με τα μεσαία αποκεφαλισμένα (λεβέντη μου!) και ψηλά τα πρίμα για σάπια ατάκα.
Όλη η μπάντα γάμησε, παίζοντας ένα στυλ ...πλέον πιο underground κι από το underground.
Συνέχιζα να πίνω μπύρες και να κλαίγομαι που έκοψα τότε... πρώτη φορά την μαλλούρα.
Μοδς στην σκηνή... γελάνε και τα μουστάκια μου.
Ο κόσμος πολύς, αλλά δεν παίζει στριμωψίδι, οι ηλικίες πολύ νεαρές - ντόπια νεολαία;.. Όμορφο για αλλαγή, όλο οι ίδιες καραφλομουσάτες σκατόφατσες... βαρεθήκαμε να βλεπόμαστε...
Η μπαντάρα δεν έχει τον καλύτερο ήχο που θα μπορούσε, αλλά είναι οι 1000Mods... δεν γίνεται να έχουν κακό ήχο.
Μπροστά στην σκηνή έχει πια τζέρτζελο, εγώ μετά από καιρό ακούω πάλι κομμάτια που με έχουν συνοδέψει σε πολύ προσωπικές στιγμές τα τελευταία χρόνια και είμαι στην φάση μου. (Μαλακισμένα το ξέρετε οτι σας αγαπάω...)
Σε μια φάση Λάμπρος σκίζει δέρμα μπότας. Η μπάντα τζαμάρει, καπνίζει νευρικά δύο πακέτα τσιγάρα για κανά μισάωρο πάνω στην σκήνη... και μόλις το κιτ στηθεί πυρετωδώς με νέα μπότα, όλα συνεχίζονται από εκεί που έμειναν.
Το κοινό χειροκροτεί, επιδοκιμάζει.
Ένας τύπος χωρίς μπλούζα και με μουστάκια Lee Van Cleef μου δίνει μέσα στο μπάχαλο από την μπύρα του... "το ξέρω ότι το χρειάζεσαι" λέει σταθερά η φωνή του. Ίσχυε και τον ευχαριστώ και εδώ.
Το ιδιαίτερο λάηβ τελειώνει.
Χαιρετούρες με γνωστούς και φίλους, χαιρετούρα σε υπέροχο τύπο - Άλεξ από VIC (να ζήσει η Ήπειρος ρε μουνιά!) και ευχές να τα σπάζανε την επόμενη στον ίδιο χώρο. Αν κάποιος τους είδε γράφτε τι έγινε.
Σουβλάκια, παλιά Εθνική, Πρωτεύουσα και όλη την Κυριακή απίστευτος πόνος/πιάσιμο στο σβέρκο. 100% επιτυχία.
*Ο φίλος Μήτσος τράβηξε και μερικές φωτογραφίες φτιαχτικές (κάντε του και λάηκ και πλοκ στο φμπ):
https://www.facebook.com/media/set/?...8905382&type=3
