Maybeshewill - Not For Want Of Trying

Maybeshewill - Not For Want Of Trying
(2008, Field Records)

http://www.myspace.com/maybeshewont
http://www.field-records.co.uk/

http://mediapix.ru/thumbs/ff8b8eac24...e0b84c5782.jpg

01. Ixnay On The Autoplay
02. Seraphim & Cherubim
03. The Paris Hilton Sex Tape
04. I'm In Awe Amadeus!
05. We Called For An Ambulance But A Fire Engine Came
06. Heartflusters
07. C.N.T.R.C.K.T
08. He Films The Clouds Pt. 2
09. Not For Want Of Trying
10. Takotsubo

Όσον αφορά στο χώρο του post rock και των παραλλαγών του, δεν είμαι και κανένα παμφάγο, έτσι ώστε αγαπώ συγκεκριμένες μπάντες και δίσκους. Σε γνωστό παραλιακό night club του κέντρου της Αθήνας άκουσα πέρυσι ένα κομμάτι που μού έκανε τόση εντύπωση, ώστε ρώτησα τον εξίσου γνωστό παραλιακό δισκοθέτη το όνομα του συγκροτήματος. Η απάντηση ήταν "Maybeshewill". Παρ' όλο που δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε το άκουσμα μιας ακόμη μυστηριώδους φράσης για όνομα post rock μπάντας, κατέβασα τη μοναδική ως τότε δουλειά των Maybeshewill, το EP "Japanese Spy Transcript" του 2006, το οποίο μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου για αρκετό καιρό. Η τρομερά πετυχημένη μίξη και εναρμόνιση post rock, ή απλά instrumental μουσικής αν προτιμάτε, με σοφά υπολογισμένες δόσεις electronica και το παράδοξο της αμεσότητας του εγχειρήματος, με έκαναν να πιστεύω στη δισκογραφική γέννηση μιας μπάντας που θα είχε πολλά να προσφέρει στην πορεία, όχι μόνο στον underground χώρο, αλλά και σε αυτόν της μουσικής με διάρκεια μεγαλύτερη ενός hype.

Οι Βρετανοί Maybeshewill είναι άτομα που ασπάζονται και εφαρμόζουν μια αυστηρή DIY φιλοσοφία, η οποία υπαγορεύει χαμηλό έως καθόλου κόστος ηχογράφησης (οι τύποι ηχογραφούν μέσα στα σπίτια τους), δραστηριοποίηση των ίδιων των μελών της μπάντας για την προώθηση και διανομή των δίσκων της, καθώς και απροκάλυπτο σνομπισμό προς τη μουσική βιομηχανία γενικά. Πιστοί στο σκεπτικό τους, οι Maybeshewill κυκλοφορούν στο δεύτερο μισό του 2007 το CD-R single "Seraphim & Cherubim/Heartflusters", στο οποίο εμφανίστηκαν δύο απ' τα κομμάτια που συμπεριλήφθηκαν ένα χρόνο αργότερα στο album που σας συζητάω.

Ξεκομμένοι από συνταγές επιτυχίας και άποψης, οι Maybeshewill συνθέτουν όπως τους καπνίσει, όπως θέλουν να ακούγονται, δεν ακολουθούν συγκεκριμένες φόρμες, δεν είναι προβλέψιμοι. Αφομοιώνουν τις επιρροές τους χωρίς να τις μιμούνται και φτιάχνουν μουσική δικιά τους, μουσική Maybeshewill, η οποία είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος της soundtrack-ική, όχι μόνο λόγω των φοβερών samples που η μπάντα συχνά χρησιμοποιεί, αλλά πιο πολύ χάρη στον εικονοπλαστικό χαρακτήρα της. Οι μελωδίες στα πλήκτρα είναι απίστευτα δουλεμένες, σε πολλές στιγμές του δίσκου αποτελούν επίκεντρο της σύνθεσης και επηρεάζουν άμεσα την ψυχοσύνθεση του ακροατή που φαντάζεται και θυμάται και ταξιδεύει. Τα ενέσιμα ηλεκτρονικά στοιχεία που πλαισιώνουν τον ήχο των φυσικών οργάνων, και δεδομένων των συνθηκών ηχογράφησης, είναι αρκετά lo-fi. Με αυτόν τον τρόπο η μουσική χάνει μεν στην (υπερεκτιμημένη έτσι κι αλλιώς) γυαλάδα, κερδίζει όμως στη ζεστασιά και την αμεσότητα, έτσι σκέτη όπως σερβίρεται. Μέσα στις στιγμές του δίσκου θα έρθετε αντιμέτωποι με Mogwai γλύκα, με θλιμμένα ξεσπάσματα που θυμίζουν Envy και τα ρέστα, μέχρι true Norwegian nu metal (!!!) θα πετύχετε σε κομμάτια όπως το "C.N.T.R.C.K.T ". Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του δίσκου είναι με διαφορά το ομώνυμο, όπου η μουσική έχει χτιστεί γύρω απ' το θρυλικό sample από την ταινία "Network". Η συγκεκριμένη σύνθεση κλιμακώνεται τόσο έντονα και απόλυτα, ώστε κάθε φορά που ακούω το κομμάτι να φτάνει στην κορύφωση κλείνω τα μάτια μου.

Από τη σχεδόν pop ηρεμία μέχρι τις κρυφομεταλλάδικες κρίσεις τους και από τις IDM αυστηρότητες στην κλασσικότροπη ευαισθησία, οι Maybeshewill είναι προσεγμένοι σε όλα τους, κυκλοφορώντας ένα δίσκο-ταινία, ένα δίσκο-βιβλίο, με σκηνικά, ανατροπές και κεφάλαια, στον οποίο πρωταγωνιστεί εκτός απ' το συγκρότημα και ο ίδιος ο ακροατής, αφού, θέλοντας και μη, παρασύρεται σε ένα όργιο ποικίλων συναισθημάτων που πυροδοτούνται ανάλογα με τις ορέξεις των μουσικών. Μείνετε λίγο μόνοι σας με το "Not For Want Of Trying", αδειάστε από οτιδήποτε μπορεί να φρενάρει τη σκέψη σας και θα διαπιστώσετε ότι τα παραπάνω, εκτός από ποιητικές μαλακίες, αποτελούν όντως την περιγραφή της επίδρασης αυτού του album σε όποιον δε βαριέται να τη δεχτεί.

mia omorfia einai to album kai apsoga ta les ola, alla den einai dynaton na min anafereis tous 65daysofstatic. olos o ixos kai i filosofia xtisimatos ton tragoudion fonazoun 65daysofstatic. eidika ta simeia me ta kopsimata pou paizoun ta pliktra mona tous gia na mpei sto kapaki ksana i kithara einai sxedon kopiarismena apo antistoixa ton 65.


tespa fantastiko, panemorfo album, asyllipto se simeia kai oso to akouo toso kalytero mou fainetai.

euxaristw gi ta kala sou logia. 65daysofstatic den akouga pote k etsi den katalava tin omoitita

poly oreo album bravo sta pedia :!: ,
kai gratz gia to review

οπως τα λεει o πιτσαδωρος ειναι τα πραματα, σχεδον ετσι τους γνωρισα κι εγω, βρηκα το ιπι τους στο μπλε πουλι, το ειχα ανεβασει τοτε στο ντηελ 8ρεντ με το σχολιο οτι "μοιαζουν με 65days" στο ιπι τους αυτο φαινεται πιο πολυ. τωρα στα δικα μου αυτια ακουγονται πολυχρωμοι, γεματοι με ομορφες συνθεσεις και πιο ουσιαστικοι απ' τους 65days(χωρις να παρεξηγηθω, δεν εχω ακουσει τπτ παραπανω περαν απ'την τελευταια τους δουλεια).

xm auto to "polyxromoi" pou les to antilamvanomai kai ontos paizoun pio xaropa kai paixnidiarika (!!!!!!!!!!) kai safws ligotero xevi apo tous 65daysofstatic (symvaloun kai ta fonitika sauto) me apotelesma na akougontai pio "euxarista" (de thelo na po eupepta giati tha einai adiko), alla synthetika de ftanoun tin idiofyia ton proanaferthenton. akou oposdipote to fall of math. i swallowed hard like i understood.

εγινε