LIVE ΣTO K*VOX 20.12.14 DALA SUN/ MASS CULTURE/ D.O.P.A./ ΧΑΛΙΑ ΜΑΥΡΑ
Λοιπόν το σαββατόβραδο της 20ης Δεκέμβρη είναι μία από τις λίγες φορές που η Ε.Μ.Υ βγαίνει σωστή στις προβλέψεις της. Ντάλα ήλιος και βροχή με κουτάκια.
Πρώτοι βγήκαν οι Ν.Τ.Ο.Π.Α.
Δεν είχα ιδέα και προς έκπληξη μου είδα το Μιχάλη (Ληθη, Λοκαστ) πίσω από το μικρόφωνο. Όνομα και πράμα ε. Ψυχωμένη εμφάνιση και μια πολύ θετική πρώτη εντύπωση.
Τα πρώτα κουτάκια αρχίζουν κ φεύγουν :dfinger:.
Δεύτεροι τα Χάλια Μαύρα. Λοιπόν αυτοί μου θυμίζουν το στορυ από το ‘Ε μποη νεημντ Σου’ του Τζονυ Κας..διάλεξαν αυτό το όνομα κ αν τα καταφέρουν με δαύτο δεν τους σταματά τίποτα..χαχ. Στο μπάσο η Κων/να εκτός από πολύ όμορφη παίζει και πολύ ωραία :-) :pink:
Τρίτοι Ντάλα κ εδώ ξεφεύγει η φάση.
Έχω μια αίσθηση πως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου εκείνο το βράδυ στο Βοξ αδημονούσε να δει Νταλα. Πολύ ωραίος σαν χώρος μπαη δε γουεη αν και όχι ο καταλληλότερος για ένα λαηβ ..η παρουσία όμως του Μάνου από Γιουνιβερς είναι η εγγύηση για το καλύτερο δυνατό ηχητικό αποτέλεσμα ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε χώρου.
Ξεκινάνε και αρχίζει η κόλαση λέμε. Τιτανοτεράστια εμφάνιση και λίγα λέω. Η μουσική των Νταλα έχει γραφτεί για να παίζεται δυνατά και ζωντανά και αυτό φάνηκε καθαρά..και ας μας ‘λείψαν οι σαμπλες των δίσκων τους.. :razz:
Πρώτη γραμμή με Μπουμ ο οποίος ξεκινά από νωρίς στα διαλλείματα μεταξύ των κομματιών το σινγκ αλονγκ του ιντρο του ‘Ντρανκ’. Κάτι που θα συνεχίζαμε καθ’ολη τη διάρκεια του λαηβ –κάψιμο ε-με τη γραφικότητα να χτυπά κόκκινο και με εμένα να γυρίζω πίσω στο πλήθος (χαχ) και να προσπαθώ να ενορχηστρώσω τη φάση α λα Τάκης Τσουκαλάς.
‘Ένα κομμάτι που τελικά δεν θα ακουστεί ποτέ μιας κ η λα χορδή του μπάσου θα σπάσει προς το τέλος και θα μας αφήσει μια μικρή πικρία μέσα στην όλη πώρωση.
Χίπης στην κιθάρα, μόνο τρέλα με ένα μόνιμο χαμόγελο ευτυχίας που στο μεταδίδει. Δικαίως αν με ρωτήσετε μια και όλοι όσοι ζήσανε αυτό που ακολούθησε θέλω να πιστεύω φύγανε κάτι παραπάνω απο ευχαριστημένοι.
Ο Αντρέας πίσω από τα τύμπανα, αντίθετα, δεν γελάει καθόλου και παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο, όπως κάνει πάντα άλλωστε. Τον συναντάω σε 3 από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες (Ληθη, Νταλα, Γκινι Πιγκ). Τυχαίο??
Τόλης στο μπάσο -πόσο θαυμάζω τις εξαιρετικές εξπρεσιονιστικές ψυχεδελοφιγούρες του από το πρώτο άλμπουμ- παίζει και αυτός κολασμένα με μοναδικό μελανό σημείο το αδικαιολόγητα ψηλά κρεμασμένο μπασο..χαχαχαχ..μόνο αγάπη :pink:
Τέλος ο Χάρης- είχα συνηθίσει να τον βλέπω στους Λήθη να πω την αλήθεια -αλλα εδώ βρίσκεται στον φυσικό του χώρο. Η φωνή και κιθάρα των Ντάλα απέδωσε τα μέγιστα όπως αναμενόταν, ενας τέλειος φροντμαν.
Κόσμος να ουρλιάζει, να χτυπιέται να χοροπηδάει, μοσπιτ δίνουν και παίρνουν, βροχή κουτάκια και οι Νταλα τα ισοπέδωσαν όλα. Απλά.
Σε αυτό το σημείο θέλω να πώ ότι εκτιμώ τρομερά τους Μας Καλτσουρ που ακολούθησαν και ήθελα πάρα πολύ να τους δω..αλήθεια… αλλά μετά τους Νταλα απλά περιφερόμουν σαν ζόμπι στο χώρο, δεν είδα, δεν άκουσα και δεν κατάλαβα τίποτα..ξαναλέω δεν έχει να κάνει με τους Μας αυτό..η μπάντα είναι εξαιρετική.
Γκουλ, Λητς, Μπουμ- αδικαιολόγητη τρανταχτή απουσία Σαμπρελίνου λατρεία- όσοι ξεχνώ καθώς και το καραβάνι από μιναρούπολη με μπροστάρη Κοσμά ήταν όλοι εκεί..
Ένα πουλάκι μου είπε ότι Γιάννενα ήταν καλύτερα. Δεν θέλω να το πιστέψω και δεν μπορώ να το φανταστώ..
Dala Sun will burn you , burn you dead!
Cheerzz
