Thrashfest Wien Arena 18.12.11

Sepultura / Exodus / Destruction / Heathen / Mortal Sin

Είχα πολύ καιρό να χτυπηθώ έτσι σε συναυλία, όμορφα και απολαυστικά. Χορταστικότατο πακέτο ούτως ή άλλως. Αλλά το ζουμί της υπόθεσης δεν ήταν αυτό, αλλά το ότι κάθε συγκρότημα θα έπαιζε τραγούδια αποκλειστικά και μόνο από τα πρώτα της άλμπουμ. Ε, φύγαμε λοιπόν!!!

Τους Mortal Sin που άνοιξαν τη συναυλία τους πρόλαβα προς το τέλος, αλλά από όσα είδα και από όσα άκουσα ήταν ότι πρέπει για να ανοίξουν τη βραδιά. Old school thrash, καρα80s, και στον ήχο και στην εμφάνιση και στα πάντα, από μία μπάντα την οποία δεν είχα ξανακούσει και η οποία μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις.

Πάμε στους γνωστούς στη συνέχεια. Heathen λοιπόν, με τραγούδια από τα “Breaking the Silence” και “Victims of Deception”. Σωστός ήχος, καθαρός, πόρωση και όρεξη από τη μπάντα, αρκετή κίνηση και ακόμα περισσότερα χειροκροτήματα από το κοινό. Και πώς να μην γουστάρεις δηλαδή όταν η μπάντα ξεκινάει με “Pray for Death” και “Goblin's Blade”? Κοπάνημα από την αρχή. Πάρε και στη συνέχεια “Open the Grave”, “Hypnotized” (κατά τη διάρκεια του ρεφρέν άρχισαν να εμφανίζονται διάφοροι μουσικοί από τις υπόλοιπες μπάντες, μία μικρή ιδέα του τι θα ακολουθούσε αργότερα...), “Opiate of the Masses”, “Mercy Is No Virtue” και ένα σαρωτικό “Death by Hanging” για τελείωμα. Πάρα πολύ καλή εμφάνιση από τους Καλιφορνέζους, μας άνοιξε την όρεξη για τη συνέχεια.

http://img196.imageshack.us/img196/4321/pc180033.jpg

Η οποία ανήκε στους Destruction. Οι οποίοι, αν είναι οι λιγότερο αγαπημένοι μου από την αγία γερμανική τριάδα, βάλθηκαν να μου αλλάξουν τη γνώμη. Η εμφάνισή τους μου θύμισε εκείνη την ανεπανάληπτη εμφάνισή τους στο Περιστέρι το ´99 (δεν μπορώ με τίποτα να θυμηθώ το όνομα του μαγαζιού τώρα) στα πρώτα βήματα τους μετά την επιστροφή του Schmier. Πάρτε εδώ setlist: “Intro/ Total Desaster”, “Satan's Vengeance”, “Mad Butcher” στα καπάκια, “Thrash Attack”, “Tormentor”, “Invincible Force”, “Bestial Invasion” από το “Infernal Overkill”, και στο τέλος να σου και ένα αποτελειωτικό “Curse the Gods” με τον Kisser να σιγοντάρει στη lead κιθάρα. Άψογοι!!!

http://img221.imageshack.us/img221/3866/pc180040.jpg

Οι έταιροι Αμερικάνοι της βραδιάς ήταν μάλλον, κατά την προσωπική μου άποψη, οι καλύτεροι της βραδιάς. Setlist βγαλμένο από τα όνειρα του Razor, πόρωση, headbanging, πολύ moshing, ήχος για άλλη μια φορά τέλειος. Ο Rob Dukes σίγουρα δεν είναι Souza, πόσο μάλλον Baloff, αλλά αυτή τη φορά ήταν καλύτερος από την προηγούμενη φορά που τον είχα δει. Καλά για τους υπόλοιπους δε το συζητάω, αλάνθαστοι. Τραγούδια το ένα πιο πορωτικό από το προηγούμενο (όχι με αυτή σειρά): “The Last Act of Defiance”, “Fabulous Disaster”, “The Toxic Waltz”, “Deranged”, “Brain Dead”, “Pleasures Of The Flesh”, “Bonded by Blood”, “Exodus”, “And Then There Were None”, “A Lesson in Violence”, “Metal Command”, “Piranha”, “No Love”, “Strike of the Beast”. Μόλις τώρα συνηδειτοποιώ ότι ακούστηκε όλο το πρώτο τους άλμπουμ (πλην ενός τραγουδιού). Στο “No Love” είχαμε πάλι επισκέψεις, αυτή τη φορά μαζι με τον Kisser ανέβηκε στη σκηνή και ο Greene, ενώ προς το τέλος έγινε ένας μικρός χαμός στη σκηνή, με να είναι πάνω στη σκηνή και μέλη των Heathen και Destruction. Τέλοιοι!!!

http://img198.imageshack.us/img198/7637/pc180048.jpg

Τους headliners Βραζιλιάνους δεν τους είχα δει ποτέ (και μάλλον δεν πρόκειται να τους ξαναδώ, εκτός αν επιστρέψουν κάααααποια στιγμή τα αδέρφια). Και αν δεν ήξερα ότι θα παίζουν μόνο παλιά κομμάτια, μάλλον δε θα είχα πάει να τους δω. Αλλά η βραδιά αυτή ήταν μοναδική ευκαιρία να ακούσω τα τραγούδια τους που μ΄ αρέσουν, χωρίς να ακούσω καμιά περιττή παπαρίτσα. Βέβαια, η φωνή του κατά τα άλλα συμπαθητικού και φιλότιμου Greene δεν ταιριάζει και πολύ με το ύφος αυτό, και αποτέλεσε το μελανό σημείο της εμφάνισης των Sepultura. Γιατί και ο ήχος ήταν τέλειος, και ο Kisser απολαυστικότατος και ο νέος drummer φανταστικός. Τραγούδια επίσης τέλεια, ενώ δεν έλλειψαν και μερικές εκπλήξεις. Το κοπάνημα ξεκίνησε με το “Beneath the Remains” και στη συνέχεια ακούστηκαν, όχι με αυτή τη σειρά, “Mass Hypnosis” και “Inner Self” από τομ ίδιο δίσκο, οι 2 εκπλήξεις από το “Chaos” που ακούν στο όνομα “We Who Are Not as Others” και “Kaiowas”, κατά τη διάρκεια του οποίου στη σκηνή στήθηκαν κάθε είδους τύμπανα και έπαιζαν με εναλασσόμενη σειρά ο Greene, ο Hunting, ο τραγουδιστής και ο drummer των Heathen, ίσως και κάποιος άλλος που ξεχνάω. Αν μου το έλεγαν μάλλον θα ξύνιζα, αλλά η ιδέα ήταν πολύ καλή και η εκτέλεση ακόμα καλύτερη. Από τον ίδιο δίσκο ακούστηκαν ακόμα τα αναμενόμενα “Territory” και “Refuse / Resist”, έπαιξαν και το “Escape to the Void” από το “Schizophrenia” (κααααααυλάαααααα), ενώ το “Arise” είχε τη μερίδα του λέοντος με τα: “Infected Voice”, “Altered State”, “Subtraction”, “Desperate Cry”, “Dead Embryonic Cells” και φυσικά το ομώνυμο, με το οποίο έκλεισαν την εμφάνισή τους.

http://img692.imageshack.us/img692/281/pc190072.jpg

Βέβαια, η βραδιά δεν τελείωσε εκεί. Ο Kisser έμεινε στη σκηνή, βγήκε ξανά έξω ο Gary Holt και από κει και πέρα χαμός. Τζαμαρίσμα και διασκευές. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πως, αλλά κάποια στιγμή εμφανίστηκε στα τύμπανα ο Nick Barker (ναι ο γνωστός Άγγλος), ο Hunting τραγούδησε το “Wrathchild” με τη συνοδεία των παραπάνω, μετά οι 2 παραπάνω κιθαρίστες τζαμάρισαν λίγο με Slayer (“South of Heaven” και “Angel of Death”), η μπάλα έχει ήδη χαθεί, στη σκηνή έβγαινε όποιος του κάπνιζε, ο Dukes ξεκίνησε κάποια στιγμή στην κιθάρα το “Seek and Destroy” και οι υπόλοιποι ακολούθησαν, ακούστηκαν επίσης τα “TNT” και “Living after Midnight”, όλο και κάτι θα ξεχνάω, γενικά τέλειο κλείσιμο σε μία τέλεια βραδιά. Πολλά μπράβο στις μπάντες για αυτά που μας πρόσφεραν, στο τέλος (και μετά από πολύ κοπάνημα και πολλές μπύρες) έπιασα και μπακέτα από τον Hunting, ε, τι άλλο να ζητήσεις για ένα Κυριακάτικο βράδυ?

http://img4.imageshack.us/img4/9480/pc190079.jpg