Lingua Ignota - Caligula (2019)

https://f4.bcbits.com/img/a3985780561_10.jpg

Είναι από τους δίσκους που σε χτυπάνε απροειδοποίητα (sucker punch που λέμε στο χωριό μου) και σε κάνουν να αναρωτιέσαι πού ήταν κρυμμένη η εν λόγω καλλιτέχνις τόσα χρόνια. Που δλδ την είχα συναντήσει εδώ κι εκεί ως Kristin Hayter σε συνεργασίες, ενώ ως Lingua Ignota την ήξερα ως όνομα αλλά δυστυχώς δεν είχε τύχει να έρθω αντιμέτωπος με ηχητικό υλικό υπό νορμάλ συνθήκες. Ώσπου έσκασε αυτό εδώ το πράμα και ψάχνω τα κομμάτια μου. Είναι όπερα, είναι blackmetal, είναι noise, είναι ψυχεδέλεια, είναι industrial, αλλά πάνω απ'όλα είναι ανατριχιαστικό. Όλη η "εκπαίδευση" που έχουμε λάβει όλα τα χρόνια από τότε που ήμασταν πιτσιρικάδες με ατμοσφαιρικό metal, πειραματικό blackmetal, Dead Can Dance και άλλα τέτοια obscure αισθητικής, ΟΛΑ οδηγούν σε κάτι τέτοιο. Μιλάμε συνολικά για ένα απαράμιλλο έργο αγνής συγκλονιστκής πηγαιότητας. Δε θυμάμαι από πότε έχω να ανατριχιάσω έτσι με μουσική, από πότε έχει μουσική να με κάνει να θέλω να κλάψω και να μην ξέρω γιατί. Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να μπω σε διαδικασίες ηχητικού προσδιορισμού, δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς αυτό εδώ το έργο. Απλά ακούστε τον δίσκο της χρονιάς (για μένα έκλεισε).

https://www.youtube.com/watch?v=d2j4vJWLz2E

https://linguaignota.bandcamp.com/album/caligula