Λοιπόν, ιμχογιο τα εξής:
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...illingjoke.JPG
και
http://g-ec2.images-amazon.com/image...61133110.L.jpg
Για πείτε κι εσείς
Printable View
Λοιπόν, ιμχογιο τα εξής:
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...illingjoke.JPG
και
http://g-ec2.images-amazon.com/image...61133110.L.jpg
Για πείτε κι εσείς
Του Μιλλερ τα Νταρκ Ναητ.
Τα προαναφερθέντα στο Σίνεμα σέξιον με το Άρκαμ Ασάϊλουμ. Έπος, απλά έπος. Συμπυκνωμένη τρέλα και ονειρικά λάντσκέϊπς εσωτερικού χώρου, (που δεν σε περιορίζουν ρε παιδί μου, αφήνουν τα καρέδια ρευστά και χαρούμενα και όλα μπορούν να συμβούν και η τρύπα του λαγού φτάνει πολύ βαθειά Αλίκη) που σε αφήνουν τουλάχιστον με πίκρα στο στόμα επειδή κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει το βιβλίο και να κλείσεις το κόμικ.
Εμένα μου άρεσε το animated :oops: θυμάμαι σηκωνόμουν το πρωί το Σάββατ(;;; ίσως και Κυριακή) για να το δω. Μετά από πολύ καιρό που ξανασχολήθηκα με Batman υπέπεσε στην αντίληψή μου το Batman Beyond του οποίου κατέβασα 2 seasons - Batman meets Ninja meets Splinter Cell, όλα στο μέλλον. Από κόμιξ να με συγχωρέσετε αλλά έχω διαβάσει μόνο τα Dark Knight του Frank Miller :)
Εννοείται ότι γαμούσε κι έδερνε. :)Quote:
Originally Posted by Phoebus
Λοιπόν, μόλις τα τελείωσα αυτά, ήθελα πάντα να τα διαβάσω.
Μιλώντας για το Returns, με μία λέξη πρόκειται για ΕΠΟC. Σε σκίτσο, σε φρενήρη ροή, σε γενική ατμόσφαιρα, στα πάντα. Frank Miller+Batman, συνδυασμός που σκοτώνει εδώ πέρα.
Το Strikes Back με μπέρδεψε πάρα πολύ. Εντάξει, ιδιαίτερα στην αρχή, που διάβαζα και τίποτα δεν έλεγε ότι διαβάζω Batman. Βασικά και η συνέχεια δεν πήγαινε και πολύ πίσω καθώς η ροή σε σημεία γίνεται χαοτική, ίσως βέβαια και λόγω του ότι δεν έχω πολύ μεγάλη γνώση του DC universe. Με τα πολλά, μπλέκεται ολόκληρο το DC universe, γίνεται ένας καταιγισμός εμφανίσεων χαρακτήρων και συμβάντων σε ένα ουσιαστικά εναλλακτικό timeline, ο οποίος απαιτεί πολύ μεγάλη προσοχή και ηρεμία κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ώστε να μπορείς πάντα να παρακολουθείς τι γίνεται. Παρ'όλο αυτό το μπέρδεμα, μπορώ να πω ότι στο τέλος τα πράγματα γίνονται συγκινητικά, ιδιαίτερα με μία ενδιαφέρουσα ανατροπή.
Συνολικά, μεγάλα αρχίδια από τον Miller στη συγγραφή και των δύο αυτών επών. Μάλιστα το στοιχείο στο οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο είναι που παρουσιαζει τον Superman ως τσιράκι της εκάστοτε κυβέρνησης. Ποτέ δεν τον πήγαινα τον μαλάκα :D
να διαβάσεις και το all star batman των Miller-Lee, έχει φάει τρελό κράξιμο αλλά εμένα μ'άρεσε :cool: