ΟΛΑ Η. ΤΙΠΟΤΑ

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Σας το ορκιζομαι δεν ειμαι καθολου μυθομανης, η φωτογραφια που τυπωσα πριν λιγο ειναι στανταρ στο τοπ 5 ανωμαλιας ολα αυτα τα χρονια. Η ληψη ειναι first person και ο τυπος προφανως καθεται ορθιος με το πουλι εξω (το οποιο κραταει με το ενα χερι, και με το αλλο προφανως τη φωτογραφικη μηχανη) μπροστα απο ενα καρεκλακι στο μπανιο του, πανω στο οποιο εχει τοποθετησει 2 φωτογραφιες μιας γυναικας, ενα αγγουρι, ενα καροτο, το ρολοι του (χειρος) και δυο πορτοκαλια. Μπροστα ακριβως στο καρεκλακι εχει 2 θηκες απο φωτογραφικες μηχανες και αριστερα απο το καρεκλακι εχει μια κατσαρολα γεματη με κολκοκυθακια γεμιστα με ρυζι και στο βαθος φαινεται μια σακουλα σκουπιδιων. Εχω μεινει μαλακας. Τι σκατα εχει στο μυαλο του?

---

Λοιπόν.

Σαυτό το τόπικ γράφουμε όλοι μια ιστορία που θα τελειώνει με αυτή τη σκηνή και θα περιγράφει πώς αυτή προέκυψε. Δεν έχει σημασία αν πιάνει όλη τη ζωή του τύπου ή το τελευταίο 24ωρο ξέρωγω, σημασία έχει να τελειώνει εκεί. Γκέγκε;

Xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxxa! EPIC THREAD BY EPIC USER.

Geia sou re Amnesiac latreia.

Μοναχικός στον πύργο του ο ήρωας της ιστορίας μας σκεφτόταν ανήσυχος την πορεία και το μέλλον του γενικότερα. ο μπάτλερ του τον είχε εγκαταλείψει αφού τον είδε να κάνει περίεργα πράγματα με το αγγούρι και το καρότο....Γύρισε στο δωμάτιο και κοιτώντας δεξιά ήρθε αντιμέτωπος με τους χειρότερους εφιάλτες του : 2 φωτογραφίες της αγαπημένης αποθανούσας πλέον γυναίκας του Lenore, nameless here for evermore. Όμως εκείνη την ώρα κάτω από το κάστρο ακούει γέλια..."ωραία, ευκαιρία να ευθυμήσω λίγο σκέφτηκε " και κατέβηκε. Η χαρά του όμως διακόπηκε απότομα. Κάτω βρισκόταν ο Candiru ο οποίος ξεκίνησε κατευθείαν να μιλάει: "γεία σου ήρωα! Σου έχω ένα ανέκδοτο! Ποια ταινία περιέχει 2 πορτοκάλια και ένα ρολόι? Το clockwork orange χα χα ". Κατευθείαν ο ήρωας πήρε μια κατσαρόλα γεμάτη με κολοκυθάκια γεμιστά με ρύζι και την πέταξε πάνω του, ήταν το πρώτο πράγμα που βρήκε. Μάλιστα αποθανάτησε τη σκηνή με 2 φωτογραφικές μηχανές για την έχει από διαφορετικές οπτικές γωνίες και πήγε για ύπνο. Ωστόσο έβλεπε εφιάλτες και αποφάσισε να αφήσει αυτή τη γεμάτη μέρα πίσω του βγάζοντας μια φωτογραφία που θα περιείχε ότι χρησιμοποίησε εκείνη τη μέρα ενώ έβλεπε το Naughty Nurses on black undead horsemen IV.

Αυτό :chinchilla:

Ο Λεοπόλδος είχε απηυδήσει. Η πουτάνα η γκόμενα που έψηνε τον είχε φέρει στο αμήν.

Όλα άρχισαν πριν δυο μέρες. Την είδε, τον είδε κι αυτή να τη βλέπει και έκανε πως ενδιαφέρεται αλλά κάνει πως δεν ενδιαφέρεται. Αυτός πλησίασε με το ποτό του, και μέσα στη μουσική του μέρους, αντάλλαξαν ο καθένας μερικές κουβέντες με τον εαυτό τους, και σιγουρεύτηκαν ότι ήθελαν να πηδηχτούν. Ο Λεοπόλδος πάντως, μετά τα προκαταρκτικά και τα κομπλιμέντα και τα λοιπα, της μιλούσε για ψάρεμα. Τώρα τι κατάλαβε αυτή δεν ήξερε, αλλά κάποια στιγμή έφυγαν μαζί, με το αμάξι του.

Κι εκεί άρχισε το μαρτύριο. Αυτή στη διαδρομή φάνηκε να κολώνει, άρχισε να του μιλάει για διατροφή. Ήταν από αυτές τις μαλακισμένες που ασχολούνται με το φίτνες, πάνε γιόγκα, κάνουν π(ι)λάτες και φενγκ σούι και τρώνε υγειινά. Πέντε λεπτά από το σπίτι του άρχισε να μπουχτίζει λίγο με τα καρότα στον ατμό, τα κολοκυθάκια γεμιστά και τα φρούτα, αλλά η γκόμενα ήταν γαμάτη, και έριξε μια ματιά στα πόδια της και έκανε υπομονή. "Ναι, ναι". "Ναι, όντως" και "Δίκιο έχεις". Ήλπιζε να μη συμφωνούσε σε τίποτα άκυρο.

Φτάσανε, ανέβηκαν, και αυτός άρχισε παιχνίδι. Αυτή φαινόταν λίγο φοβισμένη, άρχισε τα "εγώ, ξέρεις, δεν τα κάνω αυτά συνήθως", τα "δεν είναι σωστό" και τέτοια, και άρχισε να του πρήζει τα αρχίδια. Κοντοστάθηκε, και την είδε πάνβω στη στιγμή της αλήθειας. Που να ήξερε που έμπλεκε. "Το βρήκα: θα κάνουμε ότι είναι κανονικό ραντεβού! Θα σου μαγειρέψω πρώτα". Εξέλαβε αμέσως την ξενέρα του σαν κατάφαση, και τον ρώτησε τι είχε στην κουζίνα. Πριν προλάβει να πει κουβέντα, να τη στείλει στο διάολο, μ' αυτά και μ' αυτά, του 'χε φτιάξει μια σαλάτα με κάτι περίεργα που δεν ήξερε πως βρέθηκαν στην κουζίνα του.

Ο Λεοπόλδος πάλεψε αρκετά με τον εαυτό του για να μην αρχίσει να γαμωσταυρίζει αυτή και τη Βέφα, και να την πετάξει έξω. Αλλά δεν το 'κανε. Κάθισε κι έφαγε. Η σαλάτα τρωγόταν κιόλας. Αυτή φαίνεται χάρηκε, τον φίλησε, και περίμενε να δει τι θα πει. Μια φορά, ο μικρός Λεοπόλδος είχε ξενερώσει τη ζωή του, οπότε ο μεγάλος Λεοπόλδος είπε στη μικρή ότι πέρασε η ώρα και είχε ξύπνημα, οπότε έπρεπε να φύγει. Δεν είχε αποφασίσει ακόμα αν θα προσπαθούσε να την πηδήξει, αλλά εκείνη τη μέρα δε θα έκανε στάνταρ τίποτα. Έφυγε.

Μετά από δυο μέρες, τον πήρε τηλέφωνο: ραντεβού στο σπίτι της, όπου είχε τα σύνεργά της, θα του μαγείρευε, και μετά ό,τι προκύψει, είπε. Ο Λεοπόλδος το εξέλαβε σαν υπονοούμενο. Αλλά 12 η ώρα, αυτή τη φορά τον έδιωξε αυτή. Κάτι δεν πήγαινε καλά με δαύτη, άρχισε να υποψιάζεται ο Λεοπόλδος.

Μέσα σε δυο εβδομάδες, ανακάλυψε πόσο δίκιο είχε, και πόσο μαλάκας ήταν που δεν άλλαξε χώρα από την πρώτη στιγμή που ψυλλιάστηκε την κατάσταση. Τέσσερα ραντεβού, μαγείρεμα, και μετά κάθε φορά κάπως γλίτωνε η τύπισσα από το σαικς, απορούσε και ο Λεοπόλδος πως. Οπότε στο πέμπτο, πήγε τσιτωμένος. Μετά το φαί (που ήταν νερόβραστο και άνοστο), άρχισε να κινείται απειλητικά. Αυτή μα, μου, δεν μπορώ, δεν έχω διάθεση, την επόμενη φορά, ξέρω ότι το καθυστερώ και σου τη σπάω αλλά είμαι σωστή κοπέλα εγώ, όχι τόσο νωρίς και δε συμμαζεύεται.

Δύο ημέρες μετά, έβλεπε με χορτοφάγα φρίκη, ένα μάτσο φωτογραφίες που της είχε αφήσει ο Λεοπόλδος στην πόρτα της. Είχε κι ένα σημείωμα.

"ΕΑΓΑΜΗΣΟΥΕΣΥΚΑΙΟΑΤΜΟΜΑΓΕΙΡΑΣΑΣΦΔΑΔΦΑΓΣΔΑΣ
Π-ΚΑΡΙΟΛΑ!"

Την επόμενη μέρα πήγε και πήρε ένα κιλό κιμά, και όταν η μάνα της της έβγαλε μπάμιες την Κυριακή που έφαγαν όλοι μαζί, ξέρασε πάνω στον πατέρα της. Και πορτοκάλι δεν ξανάστιψε ποτέ.

Ζούσε κάποτε ένας καλός βασιλιάς με την όμορφη, καλή γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη. Η γυναίκα του, όμως, αρρώστησε και πέθανε κι ο βασιλιάς αποφάσισε να ξαναπαντρευτεί για να έχει η αγαπημένη του κόρη μια μητέρα κι επιπλέον επειδή ήταν ΑΝΤΡΑΣ. Η νέα του γυναίκα ήταν κακιά κακιά κακιασμένη κι οι δυο κόρες της ήταν όμορφες αλλά από χαρακτήρα ήταν περίπου σαν τη Χ.
Δεν πέρασε λίγος καιρός κι ο βασιλιάς έπρεπε να φύγει για να παραστεί σε μια διάσκεψη στο Σαντιάγο της Χιλής. Έτσι άφησε την κόρη του μόνη της με τη μητριά και τις δυο της κόρες.
Μόλις έφυγε ο πατέρας της, η μητριά, που ζήλευε την κοπέλα γιατί ήταν ΜΟΥΝΑΚΙ και καλή, την έντυσε με κουρέλια και την έβαζε να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού σα να ήταν καμιά δούλα. Της φερόταν πολύ άσχημα κι επειδή η καημένη ήταν συνέχεια κουρασμένη και βρώμικη από τις στάχτες της κουζίνας τη φωνάζαν Σταχτοπούτα.

Μια μέρα ένας όμορφος πρίγκιπας αποφάσισε να διοργανώσει ένα μεγάλο χορό για να βρει γυναίκα. Μόλις άκουσαν τα νέα οι αδερφές τις Σταχτοπούτας άρχισαν αμέσως να ετοιμάζονται για το χορό. Η μητέρα τους πίστευε πως σίγουρα μια από τις δυο τους θα γινόταν πριγκίπισσα.
Η Σταχτοπούτα δούλεψε πολύ σκληρά για να ετοιμάσει τα φουστάνια τους και να τις κάνει όμορφες για το χορό. Κι όταν ρώτησε τη μητριά της αν μπορούσε να έρθει και αυτή μαζί τους, εκείνη όλο κακία γέλασε και είπε:
Είσαι πολύ άσχημη και πολύ βρόμικη για να σε πάρουμε μαζί μας Σταχτοπούτα. Θα μείνεις κλειδωμένη στην κουζίνα μέχρι να γυρίσουμε..
Η μητριά και οι κόρες της έφυγαν ντυμένες και στολισμένες για το χορό ενώ η Σταχτοπούτα γύρισε στην κουζίνα, άρχισε να μαγειρεύει κολοκυθάκια γεμιστά με ρύζι και έβαλε τα κλάματα.
« Αχ, να μπορούσα να πάω και εγώ στο χορό του πρίγκιπα!»

Ξάφνου εκεί που έκλαιγε είδε ένα φως και μπροστά της παρουσιάστηκε μια όμορφη γυναίκα.
« Σταχτοπούτα είμαι η νονά σου και είμαι νεράιδα. Θα σε βοηθήσω εγώ να πας στο χορό.»
Η νονά άγγιξε με το μαγικό της ραβδάκι το φαγητό κι αυτό μεταμορφώθηκε σε ζαρτιέρες.
Βγήκαν μαζί στο κήπο και η νονά της άγγιξε με το μαγικό της ραβδάκι ένα καρότο, που αμέσως μεταμορφώθηκε σε ένα πανέμορφο φόρεμα κι ένα αγγούρι, που αμέσως μεταμορφώθηκε σ' ένα ζευγάρι διαμαντένια σκουλαρίκια. Έκοψαν και 2 πορτοκάλια, σε περίπτωση που η Σταχτοπούτα πεινούσε στο πάρτυ.
Τέλος άγγιξε και τη Σταχτοπούτα με το ραβδί της. Έκπληκτη εκείνη κοιτάχτηκε και είδε πως φορούσε τις ζαρτιέρες, το φόρεμα, τα σκουλαρίκια και δυο κρυστάλλινα γοβάκια!
« Και τώρα είσαι έτοιμη για το χορό! Αλλά πρόσεξε! Πρέπει να φύγεις πριν από τα μεσάνυχτα γιατί τότε τα μάγια θα λυθούν. Οι ζαρτιέρες θα γίνουν ξανά κολοκυθάκια και γενικά θα γεμίσει ο κόσμος ζαρζαβατικά!»
Η Σταχτοπούτα ευτυχισμένη που θα πήγαινε στο χορό ανέβηκε στην άμαξα και έφυγε αφού πρώτα ευχαρίστησε τη νονά της και της υποσχέθηκε πως θα γυρνούσε πριν από τα μεσάνυχτα...

Όταν μπήκε στο παλάτι όλοι έμειναν άφωνοι από την ομορφιά της. Αναρωτιόνταν ποια ήταν η όμορφη νέα και από πού είχε έρθει. Η μητριά και οι κόρες της δεν την αναγνώρισαν και είχαν σκάσει από τη ζήλια τους!
Έβλεπαν πως ο πρίγκιπας είχε μαγευτεί και όλο το βράδυ χόρευε μόνο μαζί της.
Η Σταχτοπούτα ερωτεύτηκε αμέσως τον πρίγκιπα το ίδιο κι αυτός, μόνο που του ζήτησε να φορέσει αυτή το ρολόι του για να παρακολουθεί την ώρα. Σύντομα βρέθηκαν στο δωμάτιό του. Η Σταχτοπούτα είπε "πάω να φορέσω κάτι πιο άνετο" και αποσύρθηκε στην τουαλέτα. Όταν βγήκε, ήταν εντελώς γυμνή. Έκανε παθιασμένο έρωτα με τον πρίγκηπα και το βράδυ κοιμήθηκε στην αγκαλιά του. Όταν ο πρίγκηπας ξύπνησε, αυτή είχε φύγει, ενώ έλειπε και το πανωσέντονο. Ένα σημείωμα δίπλα στο κρεβάτι έγραφε "Αντίο, πρίγκηπα. Σου άφησα 2 φωτογραφίες μου να με θυμάσαι.". Καθώς ήταν πρωί, ο πρίγκηπας αποφάσισε να πάει στο μπάνιο να τραβήξει μια πηχτήΤΜ με τις φωτογραφίες. Ξαφνιάστηκε όταν βρήκε εκεί ένα αγγούρι, ένα καρότο, δυο πορτοκάλια και μια κατσαρόλα κολοκυθάκια. Ε, καλά, το ρολόι προφανώς το άφησε η κοπέλα, τι, θα το έκλεβε; Πάντως, χωρίς να χάσει καιρό, έβγαλε μια φωτογραφία, γιατί ίσως αργότερα ανακάλυπτε ότι έλειπε κάτι από το σπίτι και μια φωτογραφία θα χρησίμευσε στη Σήμανση.

(Ευχαριστώ το paramithia.net)

τώρα τι, πρέπει εγώ να γράψω μετά τη φρήζι;

Quote:

---

Originally Posted by H.

Τρίτη 11 Νοεμβρίου

Αγαπητό μου ημερολόγιο, σήμερα θα σου πω για τον Φ.

Από την πρώτη στιγμή που τον είδα μου άρεσε. Το ξυρισμένο κεφάλι, τα γένια τριών ημερών, το βλέμμα του, η κινήσεις, όλα. Με εξίταρε όσο κανείς άλλος. Ήμουν σίγουρος οτι κάτω απο το ήρεμο παρουσιαστικό κρύβονταν πολλά βίτσια, ορέξεις που περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία για να βγουν στην επιφάνεια.

Πρώτη φορά που τον είδα ήταν όταν πήγα στο φωτογραφείο όπου δουλεύει για να εμφανίσω φωτογραφίες των διακοπών. Εγώ και ο ακατανόμαστος (δεν θέλω πλέον να λέω ούτε το όνομά του, μετά από το περιστατικό με τον Α. - άλλη τσουλάρα αυτός) σε ευτυχισμένες πόζες, αγκαλιά στις παραλίες, στα κλαμπ. Ήταν αυτός που μου τις έδωσε (πιστεύω πως ο αγροίκος που έχει το φωτογραφείο προσπαθούσε και ακόμα προσπαθεί να με αποφεύγει, και μια φορά τον είχα ακούσει να ψιθυρίζει πουστάρα καθώς έφευγα, να πάει να χεστεί, σε όποιον αρέσουμε) και στις λίγες στιγμές που τα μάτια μας συναντήθηκαν ένιωσα σαν σε εκείνα τα φτηνιάρικα βιβλία για κυράτσες, ένιωσα σπίθες ανάμεσα μας. Αυτός βέβαια ήταν ντροπαλός, αλλά όσο τον έβλεπα να ντρέπεται να με κοιτάξει στα μάτια τόσο πιο χαριτωμένος μου φαινόταν.

Η τυπική συμπεριφορά γκέι που δεν έχει ακόμα κατανοήσει τον εαυτό του και προσπαθεί να φανεί στρέητ ενίσχυε τον πόθο μου για αυτόν, ένιωθα πως είχα την ευκαιρία να βοηθήσω αυτόν τον νεαρό να βρει τον εαυτό του και να τον αγαπήσει όσο τον αγαπούσα και εγώ.

Τις επόμενες εβδομάδες έβρισκα όλο και πιο συχνά ευκαιρία να βγάζω φωτογραφίες ώστε να μπορώ να τον συναντάω, θυμάμαι μια φορά είχα πάρει την κάμερα και έτρεχα στο δρόμο πατώντας το κουμπί τυχαία και με ένα τεράστιο χαμόγελο – σίγουρα όποιος με είδε θα με πέρασε για τρελό!

Πώς είναι σαν άνθρωπος; Κάθε φορά που πήγαινα προσπαθούσα να μάθω και κάτι νέο για αυτόν και με τα πολλά συγκέντρωσα γι αυτόν πληροφορίες (σαν κατάσκοπος νιώθω!)

Καταρχάς αγαπάει την φωτογραφία αφου δουλεύει σε φωτογραφείο. Επίσης έχει πρόστυχο μυαλό. Μια φορά που περίμενα στην ουρά για να με εξυπηρετήσει ο αγροίκος τον άκουσα να συζητάει στο τηλέφωνο και να λέει τη φράση “υπερθεϊκά θεόμουνα”. Στεναχωριέμαι που τον βλέπω να βασανίζεται προσπαθώντας να κρατήσει αυτό το προσωπείο του άντρα, αλλά παράλληλα ερεθίζομαι από το πρόστυχο λεξιλόγιό του. Από τότε τον φαντάζομαι να μιλάει σε μένα έτσι στις στιγμές πάθους και ανάβω ακόμα περισσότερο.

Σίγουρα του αρέσει το σπιτικό φαγητό. Μια φορά που είχα πάει εκεί μεσημεράκι δεν ήταν εκεί, και ρώτησα δήθεν τυχαία τον αγροίκο, και μου είπε οτι είχε πάει στη μάνα του να φάει γιουβαρλάκια. (πολύ ντεκαβλέ φαγητό αλλα τι να κάνεις, κανείς δεν είναι τέλειος. Θα δω μήπως μπορώ να του φτιάξω κάτι πιο σούπερ.)

Παρόλα αυτά προσέχει τη διατροφή του. Τα βραδάκια που σχολάει πάντα αγοράζει φρούτα. Εγώ είμαι κρυμμένος στην είσοδο της απέναντι πολυκατοικίας και τον παρακολουθώ με προσοχή, και εύχομαι μια μερα, σαν τα πορτοκάλια που αγοράζει, να ανοίξει κι αυτός το σκληρό του εξωτερικό και να με αφήσει να φτάσω στο ζουμερό περιεχόμενο.

Δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω. Για να γράψω πέντε αράδες εδώ πρέπει να σηκώνομαι και να κάνω πέντε βόλτες στο δωμάτιο, τόση διέγερση νιώθω. Πρέπει οπωσδήποτε να τον κάνω να μου ανοιχτεί, με κάποιον τρόπο να του δείξω πως νιώθω και οτι με ενδιαφέρει και οτι τον θέλω.

Πρέπει να σκεφτώ τι θα κάνω. Θα επανέλθω με νεότερα.

---

Αυτό που ξέρω εγώ είναι οτι έχουν να πέσουν χοντρές μηνύσεις! Με ποιό δικαίωμα μου κλέβετε και μου αλλοιώνετε το έργο; Όλα τα στοιχεία που υπάρχουν στη φωτογραφία, είναι αποτέλεσμα προσωπικών βιωμάτων που με ώθησαν να συγγράψω το ποιήμά μου "Απόψε το Johnny ήταν μπόμπα".Επειδή είστε αγράμματοι και γαβ γαβ, το παραθέτω για να ξεστραβωθείτε.Ανήκει στην ποιητική μου συλλογή "Ατζούγιες λαχανικά και θάνατος" και κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Πέλοπας.

Απόψε το Johnny ήταν μπόμπα


Απόψε βρήκα δυο φωτό σου, γλυκιά μου Αναμπέλ
Κι έσπευσα ευθύς να χαμηλώσω των Gorgoroth τα decibel.
Βλέπεις το’χω έθιμο και γούρι
πορτοκαλί να τρώω το αγγούρι,
ως σαν να είναι το καρότο
(κι αυτό ειν’) αλλόκοτο και παλαβό, σαν αλλαγή του Όττο.
Και κάτι πλέον μου μυρίζει
κολοκυθάκια γεμιστά θαρρώ, με ρύζι,
κι ακούω φωνές μικρών παιδιών
απ’ τη σακούλα σκουπιδιών.
Η όψη σου, με κάνει χάλια
Σαν δυο ληγμένα πορτοκάλια
που θα πουλήσουν το ρολόι
για να πάρουν κομπολόι.
Έτσι που η μοίρα αυτή, εδώ απόψε σ’εχει φέρει
με βρίσκει μέσα εις το μπάνιο, με το πουλί στο χέρι.
Τόσο που λέω να αυτοκτονήσω,
Μα όχι! Θα φωτογραφίσω!
Αχ κυρα γειτόνισσα, κυρά Θεώνη βαρύ μου έπεσε το Johnny.

best thread ever :rofl: :rofl: :rofl: :rofl: :rofl:

Xxaxxa ειστε ηλιθιοι :rofl:

Μετά το ποστ καλλιτέχνη το thread έγινε legendary

τακτική αιγέα ήταν

IBTL