Jane Doe / Mani Deum / Lower Cut ~ 16/04/2016 @ 8Ball, Thessaloniki

Χθες το βράδυ λοιπόν, ένα Σαββατόβραδο γεμάτο από live events, ανέβηκαν στη σκηνή του 8ball οι Jane Doe για να παρουσιάσουν το καινούργιο τους ΕΡ, που περιλαμβάνει κομμάτια από τη μέχρι τώρα δισκογραφία τους, παιγμένα και κυρίως τραγουδισμένο αλλιώς. Guest τραγουδιστές στο ΕΡ και στο live λοιπόν, από τους οποίους έλειπε μόνο ο Ζακ Στεφάνου, διότι έπαιζε στην Καβάλα.

Τη βραδιά που ξεκίνησε με αρκετή καθυστέρηση άνοιξαν οι lower cut, που παίζουν ένα σκοτεινό post rock με πολλά reverb και κυρίαρχη την παρουσία των keyboards. Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσαν ιδιαίτερα, κυρίως γιατί το ηχόχρωμα τους ανέδυε μία θολούρα που τονίστηκε αρκετά κι από το eq του χώρου κι έτσι η φωνή της τραγουδίστριας έμοιαζε θαμμένη κάπου στο βάθος (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Τη σκυτάλη πήραν οι Mani Deum, οι οποίοι παίζουν όπως λένε οι ίδιοι folk 'n roll, ένα αρκετά σκοτεινό post rockabilly στυλ, όπου εντύπωση προκαλεί η παρουσία της 12χορδης ακουστικής κιθάρας σε συνδυασμό με το theremin, το οποίο σε πάρα πολλά σημεία ακούγονταν σα γυναικεία πίσω φωνητικά στις σκοτεινές σχεδον συνεχεις αντρικές διαφωνίες. Πολυ ωραιο αποτελεσμα, αλλα και παλι ενιωσα πως ο ηχος δεν τους βοηθησε ιδιαιτερα.

Τελος, ανεβηκαν στην σκηνη οι Jane Doe, οι οποίοι πέρα από τον καλύτερο ήχο, είχαν και τα video projections τους, τα οποία έδιναν ένα ιδιαίτερο χρώμα στις συνθέσεις τους. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα ζωντανά και ομολογώ ότι αυτό που άκουσα στο live μου άρεσε αρκετά περισσότερο από το ΕΡ, παρόλο που δεν είναι καθόλου μέσα στα μουσικά μου γούστα και δε νομίζω να τους τιμήσω κάπου στα κοντά. Ο Πρόδρομος ήταν πολύ καλός στα τραγουδιστικά του καθήκοντα και το σύνολο φάνηκε πολύ δουλεμένο. Δε μου άρεσε καθόλου Small Talk With The Devil το οποίο στο EP και το live τραγούδησε ο Ledge Fortcher, ο οποίος μου θύμισε ένα κακό αντίγραφο του Mark Lannegan. Στον αντίποδα ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε σίγουρα η παρουσία της 20χρονης Μαρίνας Ζλατάνη, η οποία έχει μία ιδιαίτερη φωνούλα που θυμίζει έντονα Bjork και την Beth Gibbons.

All in all μία ωραία βραδιά, αν είσαι φαν του πιο σκοτεινού indie/post rock/alternative είδους.