Κάνατε και τέτοια εκει; Αυτά είναι άσχημα βίτσια.
Printable View
Κάνατε και τέτοια εκει; Αυτά είναι άσχημα βίτσια.
απο τον Jacknife της καρδιας μας
https://i.imgur.com/vke19kJ.jpg
στα γαλλικά?
μόνο το πιάνο σου λείπει :P
χαχαχα προφανως στα γαλλικα
ειχα κανει κ ενα περασμα απο πιανο η αληθεια ειναι, αλλα δεν με κρατησε πολυ
Εγώ έχω Delf IIeme αλλά δεν το 'χω διαβάσει
https://images-na.ssl-images-amazon....4,203,200_.jpg
Η σειρά αξίζει επίσης
Το τελείωσα και οι τελευταίες του σελίδες μου θύμισαν αυτό
Spoiler
Και πριν λίγο ανακάλυψα αυτό
Spoiler
Κατόπιν τούτου σήμερα τελείωσα αυτό
https://i.imgur.com/cJpqAd3.jpg
Spoiler
Spoiler
Spoiler
ζούμε στο χάος ενός κόσμου όπου μορφές σαν τον ben shapiro και τον jordan peterson αναδεικνύονται ως οι "αμφιλεγόμενοι" και "πολυδιαβασμένοι" συντηρητικοί φιλόσοφοι και διαμορφώνουν τον πολιτικό και ηθικό κυρίαρχο λόγο. Ίσως είναι λίγο τραβηγμένο σαν εικασία, αλλά επιτρέψτε μου αν υποθέσω ότι τα ίδια τα ρεύματα που επικαλούνται ως τις πηγές τους θα τους είχαν αποβάλλει ως ημιμαθείς μπαμπουίνους. όχι γιατί θα είχαν καμιά ντροπή να χρησιμοποιήσουν τις τακτικές τους, όχι γιατί παλιά οι συντηρητικοί ήταν λιγότερο ξετσίπωτοι, αλλά κυρίως γιατί είναι ασόβαροι και μπορούν να αποδομηθούν ακόμα και από τη δεκάλεπτη διάλεξη κάποιου βιντεοσταρ στο youtube.
κι όμως η αυστηρή μας προσήλωση σε μία ανάγνωση του κυρίαρχου διακυβεύματος της εποχής μας μόνο υπό το πρίσμα της "πάλης των τάξεων" είναι σαφώς ανεπαρκής. αν θέλουμε να'μαστε πιστοί στους στόχους και τις μεθόδους των θεωρητικών θεμελιωτών της σύγχρονης ανταγωνιστικής κουλτούρας απέναντι στη βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση κι όχι να μένουμε σε μια μουσειακή παπαγαλία των θεσφάτων τους, θα πρέπει να γενικεύσουμε την ανάλυσή μας και να εντάξουμε και να ερευνήσουμε ποια διανύσματα καταπίεσης υπάρχουν που δεν μπορούν να αναγνωστούν και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποκλειστικά και μόνο ως "εργατική τάξη VS καπιταλιστές". Μία τρανς σεξεργάτρια υφίσταται καταπίεση όχι μόνο από το αντικείμενο της εργασίας της ως σεξεργάτρια, αλλά και από το φύλο της. Το ίδιο συμβαίνει και με άτομα που απέχουν από το default στην καταγωγή, τη ράτσα (είτε εκδηλώνεται ως χρώμα του δέρματος είτε ως κοινωνικό και performative υπόβαθρο) και άλλες ιδιότητες του ατόμου, με τις οποίες αν δεν ασχοληθούμε και δεν αναλύσουμε θα χάσουμε και από την ποιότητα του αγώνα μας, και από το πόσο ουτοπία είναι η ουτοπία που ονειρευόμαστε, αλλά κυρίως θα διχάσουμε: και σίγουρα, η επιθυμία για μαζικότητα και για μετωπικούς αγώνες είναι κάτι που ήδη είχε αναγνωριστεί από τη μαρξιστική-λενινιστική σκέψη. Ας κρατήσουμε αυτό λοιπόν από αυτήν κι ας προτιμήσουμε να κάνουμε μέτωπα με όλα τα κινήματα που ανταγωνίζονται την όποιας μορφής καταπίεση κι ας διχαστούμε με ό,τι θεωρεί πως η διεύρυνση της πάλης είναι κάτι διχαστικό και ό,τι αυτοεξαιρείται απ' τη διαθεματικότητα
συντόμως λοιπόν, μία περιγραφή όλων αυτών είναι η κριτική θεωρία, γνωστή και ως "πολιτισμικός μαρξισμός" απ' τους επικριτές της και ευρύτερα ως "σχολή της Φρανκφούρτης": είναι ο μπαμπούλας που έχουν κατασκευάσει οι σαπίρο, οι πήτερσον και οι εγχώριοι κλόουν τους όπως οι μπογδάνοι και οι βορίδηδες αυτού του κόσμου, ίσως γιατί πραγματικά τους τρομάζει.
https://i.imgur.com/X1ykOPA.jpg
αυτό ακριβώς, λέω να παραγγείλω και τα επόμενα
αλλά για την ώρα συνέχεια έχει αυτό
https://bitsakou.gr/_files/system_pr...E%91%CE%A3.jpg