Γκολ, αποβολές, κυνηγητό και ξύλο. Ένας πιασάρικος τίτλος, ένα copy paste περιεχόμενο και το φιλοθεάμον κοινό παραληρεί φωνασκώντας «Μα είναι δυνατόν;».
Δυο χρόνια συμπληρώνονται από αυτή τη μαύρη σελίδα στην ιστορία του Αστέρα Εξαρχείων, μιας και το εν λόγω παιχνίδι έλαβε χώρα στις αρχές του 2013 στο Περιστέρι. Αν και πολλά πρόσωπα έχουν αλλάξει από τότε στην ομάδα του Αστέρα, αν και ο συγκεκριμένος συμπαίχτης μας αποχώρησε από την ομάδα την επόμενη κιόλας μέρα αναγνωρίζοντας το τραγικό λάθος του, εντούτοις το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί για το συγκεκριμένο περιστατικό ποτέ δεν επιδιώξαμε να το εξοβελίσουμε στο πυρ το εξώτερον. Όπως και το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί για τόσα άλλα, «μικρά», «καθημερινά», «κανονικά», άνευ σχολίων, περιστατικά που θεωρούνται δεδομένα στην κοινωνία μας («Μα είναι δυνατόν;»), όπως η ανισοτιμία, ο πάσης φύσεως ρατσισμός (φυλετικός, σεξουαλικός), ο σεξισμός και πάει λέγοντας. Γιατί πολύ απλά είμαστε, όπως όλοι, οι αντιφάσεις μας, των οποίων η διαχείριση και το ξεπέρασμα είναι, τουλάχιστον όσο μας αφορά, ένα διαρκές στοίχημα. Τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Μέχρι το ξεπέρασμα κάθε αξιακά, για εμάς, μη αποδεκτής ενέργειας θα είμαστε διαρκώς υπόλογοι πρωτίστως στους εαυτούς και στην ομάδα μας.
Ζητάμε συγγνώμη, ως παίχτες του Αστέρα, στον Ηρακλή Περιστεριού, και σε όσους και όσες νιώθουν το ίδιο βάρος με εμάς.
Όσοι κακοβούλως και για χρηματικό όφελος αναζητούν κλίκ μέσω της συγκεκριμένης είδησης, όσοι αναλογίζονται «μα που βαδίζουμε», ας κοιταχτούν πρώτα στον καθρέφτη μιας και η κριτική προϋποθέτει την αυτοκριτική.
Μην ψάχνεις για εχθρούς σε άλλα σωματεία, έλα να παλέψουμε για άλλη κοινωνία
Οι παίχτες του Αστέρα Εξαρχείων
