καλυτεροι στιχουργοι εβερ.

[Griffith]

ε ναι, και wyndorf. ~>

So ride me, baby, in my bed of sweat and truth
and babble and groan words of praise and love.

[dopefiend]

χαχαχαχα έλα μωρέ ωραίους έγραφε, ειδικά στο vol. 3.

mi dineis ena skato

[eleventh guardian]

Ποιος Matheos ρε, θα μας τρελάνετε τελείως;

Καλός είναι, δεν λέω, αλλά ο τιτανοτεράστιος Arch τον αφήνει μίλια πίσω στο θέμα. Και είναι και ο καλύτερος metal τραγουδιστής ever, μην τα ξαναλέμε.

Από κει και πέρα, Peart, Tate, Τσάμης και ο (καραγκιόζης μεν, θεός δε) DeMaio έχουν γράψει στιχάρες.

[sabbattack]

e kala, de tis les kai akribws "stixares" twn manowar...

[Harbinger of Death]

Martin Walkyier ρε φίλε. Είδα τίτλο και ήρθα να το ποστάρω.

Αλλά στην πορεία είδα ότι είναι σοβαρό θρετ και σκέφτηκα κι άλλους.

Regina Spektor (παίζει και να είναι η πρώτη γυναίκα του θρετ).
Μάλλον Malakian, αν και ίσως και Tankian, δεν ξέρω ποιος γράφει.
Δεληβοριάς (πετροβολήστε ελεύθερα)

[Entrancemperium]

Δεληβοριάς (πετροβολήστε ελεύθερα)

[dopefiend]

σωστός ο σαμπατακ

...και ο θεός DeMaio έχουν γράψει στιχάρες.

φιξντ!

[alexynr]

Chris Hannah...

[carheart]

Με συγκλονιστική διαφορά από τον δεύτερο Leonard Cohen, καλύτερος και ευφυέστερος στιχουργός στον δικό μου κόσμο, είναι ο Momus.

Δεν θα κάτσω να περιγράψω γιατί.

[Ruthless]

e kala, de tis les kai akribws "stixares" twn manowar...

Αυτό...

So tall, silent against the sky
Up through the clouds, where eagles fly
Wind and rain beat down on one so strong
They cut but never change, what stood so long

Tall as a mountain, I'm gonna tear through the sky
Life's for the taking
Like a man is a mountainside
Greatness waits for those who try
None can teach you, it's all inside
Just climb

I'm in the ground, I'm in the air, I'm all
I live in the hearts of all men
I'm the call to greatness
Not all can hear
I awaken the creator, in those who dare
And the day will come, when we all must die
And enter the mountainside

Tall as a mountain, I'm gonna tear through the sky
Life's for the taking
Like a man is a mountainside
Greatness waits for those who try
None can teach you, it's all inside
Just climb

I have no fear
Death and glory
Both draw near
Like a man is a mountainside
Greatness waits for those who try
None can teach you, it's all inside
Just climb

και αυτό για παράδειγμα.

I've Got The Power To Fly Into The Wind
The Power To Be Free To Die And Live Again
This Power's Like Fire, Fire Loves To Burn
Make The World A Grave Of Ashes In A Urn
The Power In The Darkness To See Without My Sight
Walking on the living free of wrong or right
The Power Of The Magic The Power Of The Spell
Not To Serve In Heaven But One Day Rule In Hell

Power The Power The Power

This Power's Greater Than Love And Of Hate
This Is The Power Of Will And Of Fate
The Power To Kill The Power To Feel
The Power Of Blood The Triumph Of Steel
Greater Than The Power Of A Priest Or A Sinner
The Power To Defy To Fight And Be The Winner
The Power Of The Demons Spirits I Command
Always By My Side To Serve The Master's Plan

Power The Power The Power

None Can Fight The Power None Can Fight The Wind
Secrets Of All Life And Death Are Carried There Within
Call Out To The Power Of The Darkness And Light
Have Dominion Of The Earth Be Lord Of All The Night
Kill All Those Who Stand Against You Look Into Their Eyes
Drink Their Blood And Laugh As They Pay For All Their Lies
Piss Upon Their Grave Then Cast A Final Spell
Fly Into The Night One Day Meet In Hell

Power The Power The Power

To Isen Torr πάντως έχει από τους καλύτερους στίχους που έχω δει τα τελευταία χρόνια εγώ. Μην τους κάνω κοπιπέιστ(σικ), δείτε τους εδώ(με το λινκ κάτω βλέπετε και το Theomachist).

[GuardianOfIvorytower]

Ποιος Matheos ρε, θα μας τρελάνετε τελείως;

Καλός είναι, δεν λέω, αλλά ο τιτανοτεράστιος Arch τον αφήνει μίλια πίσω στο θέμα. Και είναι και ο καλύτερος metal τραγουδιστής ever, μην τα ξαναλέμε.

Από κει και πέρα, Peart, Tate, Τσάμης και ο (καραγκιόζης μεν, θεός δε) DeMaio έχουν γράψει στιχάρες.

Ναι για αυτό έχεις στίχους του στο sig σου

Οι 4 αρχικοί που είχα ποστάρει είναι μάλλον οι αγαπημένοι μου, αλλά (όπως ανέφερε κ ο Φώτης) παλιοί Theater έχουν στιχάρες, κ ορισμένοι στίχοι που κατά καιρούς έχουν γράψει οι κύριοι DeMaio (πχ ποστ ruthless) + Harris (πχ Hallowed) τσακίζουν.

[Headphones]

επρεπε να κλειδωθει απο το ποστ με τον cohen στην πρωτη σελιδα για να μην χρειαστει να διαβαζουμε για harris και demaio

[Ford Prefect]

Martin Walkyier
Cyco Miko
Dave Mustaine στα καυστικά του μέχρι και Youthanasia, μετά ξενέρωσε.
και Gerre από Tankard

[cancer]

Petrucci/Portnoy στα νιάτα τους έχουν γράψει αριστουργήματα (βασικά όλοι οι original theater). Change of seasons, voices και learning to live δε γράφονται κάθε μέρα.

paw na balw to awake.

floyd kai sabbath de xreiazetai na anaferoume, eidika sabbath to megalomania bare8ika na to postarw dw pera, bariemai na psaksw alla einai (gou)aiomi)ngk(

dave wyndorf:
Now face the music, son
Some people live to remember when
But you're no storage space
You've lived a dozen lives since then
So what would Modok do if his memory got too full?
He'd find a powersource and then he'd pick what plugs to pull


kai o bd foxmoor apo active member einai toso megalos stixourgos oso einai xontros. de 8a ekana to post alla krima pou den ton anaferate.

Βάζω λίγο σκοτάδι και λιγάκι βροχή
για να σου φτιάξω μια παράξενη αρχή
και να σε ξεμακρύνω λίγο από τη σκέψη σου
που έτσι κι αλλιώς σε συνερίζεται το κέφι σου.
Σε πάω σε δρόμο μικρό, σε σοκάκι παλιό
σ' ένα αιώνια ποτισμένο απ' το κρασί καπηλειό,
μέρος κακόφημο, ακόμα και για το στοχασμό μου
που ούτε κι ο φόβος δε με φέρνει στ' όνειρό μου.
Εδώ λοιπόν, θα μοιραστώ μια ιστορία μαζί σου
που 'ναι σα να συνέβη χθες, και, ορκίσου
αν σε πειράξει τόσο που ντραπείς
πουθενά να μη τη πεις.

Καλώς ήρθες, παράξενε στο τόπο μου
άραξε δίπλα να σου βάλω ένα κρασί να πιεις
συγχώρεσέ με λιγάκι για τον τρόπο μου,
μα με βρήκες στην αγκαλιά της ντροπής.
Ξέμεινα μόνος μου, πάρε και κάτσε όπου θες
κουρασμένο σε βλέπω, πρέπει καιρό να γυρίζεις,
όμως μέσα στη ζαλάδα μου και πίσω απ' τις σκιές
σα να μου φαίνεται πως κάτι μου θυμίζεις.

Γεια σου και σένα, έλειπα χρόνια ήμουνα κάπου μακριά
με φέραν πίσω δυνατές φωνές
και κάποιες τύψεις που μου είπαν πως εδώ κοντά
έχω γεννηθεί κι έχω πεθάνει δυο χιλιάδες φορές.

Ω, να τα μας, καλά είπα όταν σε είδα
πως σίγουρα παράξενα θα πρέπει να μιλάς
από άλλο κόσμο έχεις απάνω σου σφραγίδα
αυτά τα αγκάθια στο κεφάλι και τα ρούχα που φοράς.

Κάποτε κάποιοι μου το φόρεσαν για στέμμα
και με χλευάζανε μεγάλο βασιλιά
ακόμα τρέχει από τότε φρέσκο αίμα
σ' αυτά που ανέβηκαν του χρόνου τα σκαλιά.
Γι' αυτό με βλέπεις μέσα στις σκιές
σαν να φοβάμαι και να θέλω να γλιτώσω
μια προσευχή σ' ένα περβόλι με ελιές
δε με αφήσανε ποτέ να την τελειώσω.

Κι όμως μυρίζεις ουρανό και χώματα
κι αυτή την όμορφη δροσιά της σιωπής

Είναι που μ' έφεραν εδώ αλλόκοτα μαλώματα
άκου, λοιπόν, τι θα τους πεις:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα μου
πες αναβάλλεται η γιορτή
πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
πες ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά

Μπερδεμένα μου τα λες, αλλά γουστάρω
πρέπει να σπούδασες τη τέχνη του μυαλού
ή σαν κι μένα όταν με πιάνει και σαλτάρω
και πίνω εδώ, με πιάνει αλλού.

Γι' αυτό και εγώ ήρθα εδώ και σε διάλεξα πιωμένο
για να μπορέσεις την αλήθεια να τους πεις
κάτω από το φως το μέτωπο έχεις ιδρωμένο,
μα το προσέχεις καθαρό, δε θα ντραπείς.
Οι άλλοι παίξανε μαζί μου στους αιώνες
αυτοκράτορα με χρίσανε, με κάναν στρατηγό,
τα απλά μου λόγια τα σκορπίσαν σαν κανόνες
και δεν ήξερα τίποτα εγώ.

Που με βρήκες εδώ κάτω, τι με θες;
Το μυαλό μου δε σαλεύει από κούνια
σα να γεννήθηκα μου φαίνεται χτες
ενώ έξω υπάρχουν έξυπνοι μιλιούνια.

Αυτούς τους είδα, τους άκουσα, τους νιώθει το πετσί μου
προτιμώ τα καρφιά που με κρατάνε στο σταυρό
αυτοί πουλήσαν ακριβά τη γέννησή μου,
αυτοί φυλάνε το σκοτάδι θησαυρό.
Πες στους εχθρούς μου ότι είχαν λόγο καλό
και θα τους σέβομαι γιατί πιο τίμια σταθήκαν
όταν με σκοτώναν, κοιτούσαν ουρανό
κι έτσι πρόλαβαν από εκεί συγχωρεθήκαν.

Ωραίος, παράξενε φίλε μου, απόψε
για την ανημποριά μου βρήκες σκοπό
πάρε μια κούπα πάρε ψωμί και κόψε
να τελειώσω το κρασί μου και θα πάω να τους πω:
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ' όνομα σου
θα πω αναβάλλεται η γιορτή
πας να ξαπλώσεις στα καρφιά σου.
Θα πω ο χρόνος πως τρελάθηκε
δε κάνει στάση Γολγοθά
θα πω ο παράξενος πως χάθηκε
κι έφυγε οριστικά.

[00i00]

Van Morrison...δεν κοιταξα αν αναφερθηκε

Πανο μην γιουλαιντ-ιζεις

Ford Prefect καλυτερα να μεινεις στο puzzle-riffing του thrash..ασε τα ''λογια'' ησυχα