Χαΐνηδες

[carheart]

Α, ήταν φοβεροί. Δεν τους είχα ξαναδεί, και μου άρεσε η επιλογή των ρυθμών που επέλεξαν. Εξαιρετικός λυράρης ο Αποστολάκης, με διαφορά σοβαρότερος και με τέρμα άποψη, συγκριτικά με τον μέσο εκπρόσωπο της κρητικής μουσικής.

Καλεσμένοι. Ο Αβυσσινός είπε έναδυό ωραία, Ο Λάλεζας μας έκανε να τις κόψουμε από βαρεμάρα, ο Χαρούλης με εκνευρίζει αλλά έχει ωραία φωνή που προσπαθούσα να μην ακούω, ο Θαλασσινός είπε εκεί εναδυό κι αυτός, ο σιχαμένος Πασχαλίδης τόλμησε να τραγουδήσει το "Καπηλειό" και τον "Ακροβάτη", τραγούδια που ΗΘΕΛΑ να ακούσω από Χαΐνηδες, η Φριτζήλα θεώρησε πως έπρεπε να παίξει το "Άνοιξε" του Γιάννη Παπαιωάννου. Και μάλιστα μαζί με την τραγουδίστρια των Χαΐνηδων ντουέτο, η οποία την έκανε ρόμπα φωνητικώς. Φυσικά, ήταν αδύνατο να μην σκέφτομαι και την Diamanda Galas να το λέει στην περιοδεία του "Will and Testament", οπότε κάθε σύγκριση είναι αστεία, και γενικώς και την ώρα της μαρθούλας, με τα μονίμως μαλακισμένα σχόλιά της, βαριόμουν την ύπαρξη. Οι Χαΐνηδες είχαν πιεί όλη τη ρακή του κόσμου, και πέταγαν συνεχώς και συνέχεια οποιαδήποτε ατάκα τους κατέβαινε, και εγώ τους γούσταρα, γιατί είναι θεοί.

Ε μετά αφού τελείωσαν αυτά τα μικρά, βγαίνει ο Ψαραντώνης και λέει την Τίγρη και τον Άντρα που δεν εκάτεχε. Ε γονατίζω ευλαβικά, ο τύπος είναι η μεγαλύτερη μορφάρα που έχω δει στον ελληνικό χώρο. Και η μεγαλύτερη φωνάρα, με άνεση. Και λίγο μετά που κατέβηκε (χωρίς να πει κουβέντα στο κοινό - καλά έκανε) και συνέχισαν οι Χαΐνηδες, ο δήμαρχος βύρωνα έκλεισε τον ήχο (ίσως όχι ο ίδιος αλλά το στόμα του) και όλα βυθίστηκαν στη σιωπή και το σκοτάδι, αλλά όλοι οι τραγουδοποιοί ανέβηκαν στη σκηνή και τραγουδούσαν και έπαιζαν χωρίς ρεύμα, και ο Ψαραντώνης ήταν σε μια γωνιά και έπινε ρακή και έβλεπε, και ο κόσμος γούσταρε, και για κάνα τέταρτο σιγοτραγουδούσε, εμείς δε ακούγαμε μόνο Πασχαλίδη που έχει πιο δυνατή φωνή απόλους, και σε κάποιο σημείο τελείωσαν.

Αυτά.

[Mitsmann]

ο σιχαμένος Πασχαλίδης

πινκ.

[ikonoklast]

ο δήμαρχος βύρωνα έκλεισε τον ήχο (ίσως όχι ο ίδιος αλλά το στόμα του) και όλα βυθίστηκαν στη σιωπή και το σκοτάδι, αλλά όλοι οι τραγουδοποιοί ανέβηκαν στη σκηνή και τραγουδούσαν και έπαιζαν χωρίς ρεύμα

[carheart]

ήταν μωρέ δώδεκα και οι γυρω κάτοικοι θέλησαν να κοιμηθούν, και σε κάποια φάση έσβησαν όλα!

[freak brother]

στο θεατρο βραχων? αποκλειετε

[symposium_lexotanil]

o "sixamenos pasxalidis pou tolmise na pei to kapileio" einai autos pou to tragoudaei kai ston proto disko ton xainidon, ton opoion itan kai idrytiko melos e. tespa. o pasxalidis maresei, o xaroulis maresei, i frintzila maresei, tous xainides tous latreua alla pleon einai periplanomenos thiasos kai tha prepe na to xan dialysei edo kai kairo kai na kanan meta ena oreo reunion me pasxalidi kai staurakaki gia merikes synavlies. a kai o apostolakis einai apo metrios eos kakos lyraris alla einai apo tous kalyterous tragoudopoious tis proigoumenis dekaetias.

[Mitsmann]

Eπειδη βιαστηκα λιγο, εννοειτε τον Μιλτιαδη Πασχαλιδη ή συνωνυμια. Αν εννοειτε αυτονα παντως καραπινκ καρχαρτ.

[symposium_lexotanil]

yeap to miltiadi ennooume. o opoios ypirkse epi seira eton os foititis (mathimatikou an thymamai kala) kai oxi mono katoikos irakleiou opou gnoristike kai me ton apostolaki kai eftiaksan tous xainides. genika sympathestati morfi, poly poly kali foni kai kalos mousikantis. den katalavaino pros ti tosi apextheia.

episis to foe x foe teinei na ginei pleon to agapimeno mou tragoudi apo to supervillain ki eseis lete gia poutses.

[Vic]

Εγώ έχω μια ιστορία με τον Αποστολάκη και τους Ensemble.

Ο ντράμερ μας ήτο γιος καθηγητή του Φυσικού Κρήτης, όπου σπούδαζε ο Αποστολάκης (περίπτωση εξαιρετικού φοιτητή) και τον ήξερε λίγο. Μεγάλη συμπάθεια μεταξύ φοιτητή και καθηγητή και έτσι και στον μαλλιά γιο του καθηγητή.

Λοιπόν, οι Ensemble, η τεράστια μπάντα που συντάραξε τα θεμέλια της μουσικής σκηνής στο Ηράκλειο (τώρα και στο μάισπέις), ήταν να παίξουμε στο Τρομπόνι με κάποιες άλλες μπάντες. Αλλά για κάποιο λόγο δεν είχαμε πού να προβάρουμε. Κάτι το σπιτάκι που είχαμε το θέλανε πίσω, ένα "προβάδικο" της συμφοράς που έκανε εργασίες, είμαστε σε ανάγκη.

Προσφέρεται λοιπόν ο Αποστολάκης (εφ'εξής Μήτσος) να πάμε ενισχυτές, μικροφωνικές, τύμπανα και τέτοια σπίτι του να κάνουμε εκεί 2 πρόβες.

Ο Μήτσος έμενε (μένει;) σε ένα σπίτι μέσα στο πράσινο, κάτω από τον δρόμο που πάει για Αγ. Ειρήνη, μετά την Κνωσσό. Πολύ ωραίο σπιτάκι, παραδοσιακό και ευρύχωρο με γαμάτο κήπο, αρκετά κάτω από το δρόμο ώστε δεν ακούγεται φασαρία και κανείς γείτονας γύρω.

Οπότε πάμε και εμείς, 17χρονα-18χρονα στο σπίτι του λυράρη των Χαΐνηδων (γουάου-επαγγελματίας μουσικός!), με τα συμπράγκαλά μας και να τα στήνουμε στο σαλόνι ας πούμε του Μήτσου, που κάθεται στο τραπέζι με την κοπέλα του και πίνουν ρακές.

Τελικά το στήσιμο που κάναμε έχει καταλήξει να είναι μια προσωπική συναυλία για τον Μήτσο, μιας και τον έχουμε φάτσα κάρτα και αυτός δείχνει διατεθειμένος να την αράξει εκεί με τις ρακές. Ε, κομπλάρουμε, αλλά τι σόι μεταλλάδες βλαμμένοι είμαστε και αρχίζουμε ακάθεκτοι να παίζουμε Annihilator, Sacred Reich, Anthrax, Metallica και τέτοια, το Οργκάσματρον βοθρέ κλπ...

Ο Μήτσος σαν να παρακολουθεί κοντσέρτο. Καπνίζει, πίνει ρακές, ψιλοχαμογελάει και κρατάει ρυθμό με το χέρι στο μηρό...

Στα μπρέικς μας βάζει ρακές και μας λέει ότι γουστάρει "τα θρας μας" "τσε άντε να το κανονίσουμε, να παίχτε σεις τα δικά σας, να ανεβω τσε γω με την λύρα να κάνουμε ωραία κατάσταση".

Μετά καθώς καπνίζει και αφήνει το στριφτό του στο τασάκι, σχολιάζει ότι έτσι πρέπει, να το αφήνεις να κρυώνει λίγο, μετά ο επόμενος να κάνει μια φαρμακερή τζούρα και να το αφήνει και αυτός και τέτοια.

Άλλο χαϊλάιτ είναι που μας προσφέρει κρασισάκι ή ρακοκαΐνη (στο Τρομπόνι που ήρθε να μας δει έπινε μπυρωίνες) και γενικά ο τύπος είναι ό,τι να'ναι κανονικά αλλά τον πας με τα χίλια, ειδικά όταν σκέφτεσαι πού βρίσκεσαι...

Εγώ δεν τον ξανάδα τον Μήτσο μετά τη συναυλία, παρά μετά από τρία-τέσσερα χρόνια στο κέντρο μαζί με τον Αλέξη (κιθ.) όπου φυσικά πάμε να τον χαιρετήσουμε. Με πέτσινο αυτός και την μπαντάνα, το κλασσικό του στυλ.

"Γεια σου Μήτσο! Μας θυμάσαι; Τότε που παίζαμε στο σαλόνι σου με το συγκρότημα;"
Ο Μήτσος φανερά κουρούμπελο:
"Τσε βέβαια σας ενθυμούμαι! Τσε να ξέρετε παιδιά, εμείς οι μουσιτσοί πρέπει να είμαστε πάντα μαζί, ζιατί η μουσιτσή είναι το τσέντρο του σύμπαντος. Εχάρηκα πολύ που σας είδα!" και μας χαιρετάει. Τώρα αν μας θυμόταν δεν έχω την παραμικρή ιδέα.

Αυτά. Μουσικά μου αρέσουν πολλά των Χαΐνηδων, τους έχω δει 2 λάιβ, πολύ παλιά και άρκετά πρόσφατα και θεωρώ τον Μήτσο πολύ ωραίο μουσικό πρώτον και ΤΕΡΑΣΤΙΟΤΑΤΗ καλτ φυσιογνωμία δεύτερον.

[fandango]

yeap to miltiadi ennooume. o opoios ypirkse epi seira eton os foititis (mathimatikou an thymamai kala) kai oxi mono katoikos irakleiou opou gnoristike kai me ton apostolaki kai eftiaksan tous xainides. genika sympathestati morfi, poly poly kali foni kai kalos mousikantis. den katalavaino pros ti tosi apextheia.

Μια απτα ίδια. Γιατί τόση απαίχθεια?

[FANTASMA]

Δεν πεζεσαι.

[NaSha_UniVerSo]

Πού να τους βλέπατε στην Ικαρία..
Ο ηχολήπτης να καταριέται την ώρα και την στιγμή..
..ο λυράρης να βαράει ανελέητα μέχρι πέντε το πρωί..
..ο κόσμος να προσπαθεί να καταλάβει αν είναι γιορτή ή πανηγύρι..
..και να κλείνουν δηλώνοντας επιστροφή..για τα χειρότερα!!
"..ΚΟΠΕΛΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΥΛΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ..ΘΑ ΣΑΣ ΞΑΝΑΡΘΟΥΜΕ..ΖΕΙΑ ΣΑΣ.."..RAWk!!