Κι εδώ τελειώνει η φάση.
^ και μ' αυτό κάπου χάσαμε το μυαλό μας. Ειδικά το καλοκαίρι.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Όλη μέρα.
Χορεύω κιόλας.
Είχα πολύ καιρό να κολλήσω με κομμάτι. Καταπληκτικό.
εξαιρετικός δίσκος, άκουσε και το in contact
I'll bury you in your god's fucked garden
Εκπληκτικός δίσκος, εξαιρετικό κομμάτι!
Τρελή αδυναμία αυτή η μπάντα
Τσέκαρε και το προηγούμενο τους Drumsick, εξαιρετικός δίσκος επίσης
Kill the wise one!
Τους έχω πιάσει να τσεκαρω γενικά. Πάντα με απέτρεπε να ασχοληθώ αυτό το "νευροσπαστο" που έχουν, όπως οι Leprous (σε μικρότερο βαθμό αυτοί εδώ ευτυχως), αλλά ο τύπος έχει τόσο τιτανια μαγευτική φωνή -μάλλον την καλύτερη σε προγκ μεταλ εκεί εξω- που έχουν αρχίσει να με κερδίζουν.
Δεν ακούς κ αυτό τότε, μιας και που είναι η πλέον διαλυμένη prog metal μπάντα του τραγουδιάρη των Caligula's;
Υπέροχο, χορταστικό διπλό άλμπουμ το συγκεκριμένο.
Πολύ κόλλημα με Βίκτορ Τσόι τελευταία, RIP 15 August 1990
"Tsoi means more to the young people of our nation than any politician, celebrity or writer. This is because Tsoi never lied and never sold out. He was and remains himself. It's impossible not to believe him... Tsoi is the only rocker who has no difference between his image and his real life, he lived the way he sang... Tsoi is the last hero of rock."
- Komsomolskaya Pravda Newspaper. 17 August 1990
Η σκέψη μου είναι πλήρως αλλοτριωμένη, ιδεαλιστική, αταξική, αντιπατριωτική και "ολίγον άρρωστη".
Πολύ καλός ο Βίκτωρας και οι Kino
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear