Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο τα βιβλία να έχουν πολλές λεπτομέρειες, οι οποίες να μην έχουν τόση μεγάλη σχέση με το τέλος, και αναγκαστικά να έμειναν εκτός σειράς.
Δηλαδή από τις τόσες και τόσες θεωρίες, οι οποίες ας πούμε στηρίζονται από διάφορες λεπτομέρειες στα βιβλία, μπορεί απλά να μην είχαν νόημα ύπαρξης εξ αρχής.
Τρανταχτό παράδειγμα αν η γυναίκα του Ρομπ είναι έγκυος ή όχι. Ε δεν έχει σημασία.
Αναγκαστικά λοιπόν έχουμε σύμπτυξη χαρακτήρων, γεγονότων και πραγμάτων.
Κάποια πράγματα θα ήθελα να τα δώ και εγώ αλλά επειδή μιλάμε για δύο διαφορετικά μέσα τα οποία αφηγούνται την "ίδια" ιστορία, δεν υπάρχει και στη σειρά ο χρόνος ή η πολυτέλεια να αφιερώνονται κεφάλαια με ιστορίες και λεπτομέρειες στη σειρά, από τη στιγμή μάλιστα που δεν υπάρχει και κεντρικός αφηγητής.
Αυτή η υπερ ανάλυση μάλλον προβλήματα δημιουργεί, από τη στιγμή που και ο Μάρτιν κάπου έχει χάσει την μπάλα με το που πάει η ιστορία., μιλάμε για ένα βιβλίο το τέταρτο στο οποίο δεν προωθείται και ιδιαίτερα η πλοκή.
Ακόμα όταν θα χρειαστούν να αναφερθούν οι μύθοι, οι θρύλοι, οι προφητείες και όλα μπορεί απλά κάποιος να λέει μια ιστορία και ο θεατής να μάθει τα απαραίτητα. Δεν συμφωνώ με μια τέτοια εύκολη λύση, αλλά δεν είναι και θέμα για δημιουργία γκρίνιας.
Πχ στο τελευταίο επεισόδιο πεθαίνει ο Τζότζεν, ε δεν φαίνεται να κάνει και τίποτα στην σπηλιά για την ώρα πέρα από το να ψυχορραγεί.