Και φτάσαμε στο σημείο να έχουμε την εμπεριστατωμένη άποψη της μισής ημέρας. Χρονικό διάστημα όπου ο δίσκος μεγάλωσε μέσα μας ωσαν τον σπόρο στη γη. Αναμενόμενο, φυσικά.

Δυστυχώς ή ευτυχώς το μόνο που μπορείτε να έχετε τη στιγμή αυτή είναι ενθουσιασμό ή απογοητευση. Δεν το λέω εγώ μα το DNA σας. Τα posts έχουν και ημερομηνία μαζί με ωρα πάνω, τα προσχήματα δεν είναι κακό να κρατούνται. Αυτά ως απλή λογική.

Στο θέμα μας τώρα. Για να κρίνεις ενα δίσκο οφείλεις, όχι να εντοπίσεις τις επιρροές/ομοιότητές του, μα να τον νιώσεις. Δηλώνω καταρχάς απόλυτα και αναπάντεχα ενθουσιασμένος. Παρόλη τη βεβαιότητα που αισθάνομαι γι' αυτά τα οποία πιστεύω σχετικά με το δίσκο, δε θα πάρω του γνώστη το ύφος να εκφέρω απόλυτη άποψη. Εγκράτεια. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν φαιδρό.

Προβλέπω ότι θα ακούσω το δίσκο μέσα στη βδομάδα πάμπολλες φορές. Όχι διότι θέλω να έχω σωστή άποψη, μα διότι μου αρέσει τόσο που δεν μπορώ να πράξω διαφορετικά.