του David Cronenberg



Ένα ασαφές "μετά" των κοινωνιών, μία πραγματικότητα των δικών της συμβάσεων και αναγκών. Abstract νοηματοδοτήσεις μίας κριτικής στην υλική και άυλη εξέλιξη του ανθρώπου.

Δεν την προτεινω ανεπιφύλακτα. Αλλά αξίζει για την εικόνα της, που γίνεται υφή, και την μουσική της, που αγκαλιάζει ορχηστρικά τα διαφορετικά textures (εικόνας και ήχου) που δημιουργούνται σκηνοθετικά επί της οθόνης. Σίγουρα ενδιαφέρον.

IMDB