Οι παππούδες το έχουν ακόμα! Για όσους δεν έχουν υπ'όψη, πρόκειται για την all-star μπάντα με μέλη από τον αφρό του αυστραλιανού rock των late70's/early80's, με μπροστάρη των Rob Younger, frontman επίσης και των θεών Radio Birdman. Υπάρχουν από το 1981 με σποραδική δισκογραφία κατά κύριο λόγο. Όμως πάντα παρόντες καταπώς φαίνεται. Μετά από απουσία 7 χρόνων λοιπόν (μετά το φοβερό "We Got This!" του 2002), είχαμε το αρκετά μέτριο "Gloria" το 2009, αλλά φέτος επιστρέφουν με ανέλπιστα καλό δίσκο, εφάμιλλο της χρυσής 80's εποχής τους.
Οι Christs είναι από τις πολύ ιδιαίτερες μπαντες για μένα, είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες δε μπορώ να βρω μέτριο τραγούδι. Δεν υπάρχει δίσκος τους που να βαριέμαι σε κανένα σημείο (οκ εκτός του Gloria που ανέφερα παραπάνω, το οποίο κακό δεν είναι πάντως). Υπάρχει πάντα η rock n'roll aussie rock βάση που είναι σήμα κατατεθέν, αλλά πάνω εκεί πατάνε πάντα υπέροχες κιθαριστικές μελωδίες και τα φωνητικά του Younger τα οποία ξεφεύγουν από τα στενά punk όρια, αλλά δε γίνονται ποτέ πολύ μελωδικά, παρά κρατάνε τη μοναδικότητά τους μέσα από την ιδιαίτερη "αχρωμία" τους.
Όσοι γουστάρετε κλασικό αυστραλιανό rock προφανώς ξέρετε ήδη τους New Christs. Αν όχι ακούστε δισκογραφία ASAP, με κύρια προτεινόμενο το "Distemper" συνεχίζοντας και με τα υπόλοιπα. Ή για αρχή ακούστε το καινούριο, το οποίο υπάρχει στο http://thenewchrists.bandcamp.com/releases (δε σας λέω να πάρετε το βινύλιο γιατί η απλή έκδοση έχει 30$, έλεος δλδ)