rethinking greeklish and spelling

[Candiru]

Δεν θυμα΄μαι ποιό ήταν το μαραθώνιο τόπικ για την ορθογραφία, αλλά τώρα δικαιώνομαι:

Για όσους/ες «γλωσσοφοβικούς», κι εδώ μέσα, «πολεμούν» τη γραφή greeklish! Πρόκειται συνήθως για «Μπαμπινιωτικούς» (αυτός ο κύριος πλούτισε πουλώντας γλω σσοπρέπεια» κι «ελληνοπρέπεια»! Σε greeklish γράφτηκε και η «Ερωφίλη»…Δεν αποτελούν απειλή για την ελληνική γλώσσα τα πολύ δημοφιλή greeklish που χρησιμοποιούνται σε e-mails και sms,... λέει ο Γ. Παπαθανασίου (ΑΠΘ, Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη)…Ούτε αποτελούν πρωτοτυπία της εποχής μας. Η τραγωδία «Ερωφίλη», μάλιστα, ένα από τα σπουδαιότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας από την εποχή της Βενετοκρατίας, γράφηκε από τον Γεώργιο Χορτάτση με το λατινικό αλφάβητο. «Ας μην ξεχνούμε ότι πολλοί από μας γράφουμε στο e-mail με τα greeklish, κυρίως όταν θέλουμε να αποφύγουμε προβλήματα ασυμβατότητας μεταξύ διαφορετικών συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών», τόνισε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ (Ιδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη), επίκουρος καθηγητής Ιστορικής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ, Γιώργος Παπαναστασίου, μιλώντας στο 29ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Η εκδήλωση είχε τίτλο «Η ελληνική γλώσσα και η γραφή της». Η ελληνική γραφή γνώρισε πολλές εναλλαγές ανά τους αιώνες, τόνισε. Ετσι βλέπουμε τον Πάπυρο του Δερβενίου, το αρχαιότερο κείμενο της δυτικής παράδοσης, που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ., να είναι γραμμένος με την ορθογραφία που γνωρίζουμε σήμερα. Αντίθετα, ο νεότερος αλεξανδρινός πάπυρος του 2ου αι. μ.Χ. είναι σκανδαλωδώς ανορθόγραφος. Ο συντάκτης του είναι πράγματι ένας αμόρφωτος στρατιώτης, και αυτό θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα ορθογραφικά του λάθη.

Αλλά και στον «Ερωτόκριτο» παρατηρούνται κάθε είδους εναλλαγές μεταξύ τρόπων γραφής του, όπως «ψιλόν = ψηλόν», «σαφήλος = σα φίλος», «μάχει = μάχη», «ηδύναμες = οι δύναμες». «Και αν πάμε στον Σολωμό», σημείωσε ο Γ. Παπαναστασίου, «αποδεικνύεται ότι ο εθνικός μας ποιητής δεν γνωρίζει καν την ύπαρξη ορθογραφικών κανόνων. Γράφει όλα τα [i] με <Ι>, όλα τα [e] με "Ε", όλα τα [ο] με "Ο". Η ύπαρξη, επομένως, ανορθόγραφων κειμένων δεν μπορεί να οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη μόρφωση του συντάκτη του -ή τουλάχιστον στη μόρφωση όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα». Κάτι πρέπει να μεσολάβησε από την εποχή του Παπύρου του Δερβενίου ώς το τέλος της ελληνιστικής εποχής, περίπου την εποχή που γράφεται ο αλεξανδρινός πάπυρος, και ίσως αυτό να εξηγεί γιατί από τότε και μετά συναντούμε τόσο ανορθόγραφα κείμενα.

Η λύση είναι αρκετά απλή, εξηγεί ο Γ. Παπαναστασίου. «Από την εποχή του Ολλανδού φιλολόγου Εράσμου και μετά, περίπου το 1520, είναι γνωστό ότι κατά την αρχαία εποχή οι Ελληνες πρόφεραν διαφορετικά τη γλώσσα τους από ό,τι την προφέρουμε εμείς σήμερα. Τη λέξη για το "παιδί, δεν την έλεγαν [pes] αλλά [pais]. Καθώς λοιπόν πρόφεραν [pais], ήταν φυσικό να γράφουν "Α" και "Ι" και βέβαια ήταν εξίσου φυσικό να μη γράφουν ποτέ στη θέση του "ΑΙ" το "Ε», αφού το ένα το πρόφεραν [ai] και το άλλο [e]. Δεν ήταν δυνατόν, δηλαδή να μπερδέψουν στη γραφή το "ΑΙ" με το "Ε", αφού καθένα τους αντικατόπτριζε διαφορετικό πράγμα στην ομιλία. Αυτός είναι ο λόγος που ο συντάκτης του Παπύρου του Δερβενίου δεν κάνει ορθογραφικά λάθη. Γράφει ακριβώς ό,τι ακούει». Επομένως, κατέληξε ο Γ. Παπαναστασίου, «μέχρι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η έννοια της ορθογραφίας, καθώς ήταν αρκετό για τους ομιλητές να μάθουν τη σχέση μεταξύ γραμμάτων και ήχων, για να μπορέσουν να γράψουν τη γλώσσα».

[Mitsmann]

allo ena lampro topik karagkiozias.


Candiru m stamatas opoios s lei mlks gms ton!

[metamelia1]

Δεν θυμα΄μαι ποιό ήταν το μαραθώνιο τόπικ για την ορθογραφία, αλλά τώρα δικαιώνομαι:

Για όσους/ες «γλωσσοφοβικούς», κι εδώ μέσα, «πολεμούν» τη γραφή greeklish! Πρόκειται συνήθως για «Μπαμπινιωτικούς» (αυτός ο κύριος πλούτισε πουλώντας γλω σσοπρέπεια» κι «ελληνοπρέπεια»! Σε greeklish γράφτηκε και η «Ερωφίλη»…Δεν αποτελούν απειλή για την ελληνική γλώσσα τα πολύ δημοφιλή greeklish που χρησιμοποιούνται σε e-mails και sms,... λέει ο Γ. Παπαθανασίου (ΑΠΘ, Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη)…Ούτε αποτελούν πρωτοτυπία της εποχής μας. Η τραγωδία «Ερωφίλη», μάλιστα, ένα από τα σπουδαιότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας από την εποχή της Βενετοκρατίας, γράφηκε από τον Γεώργιο Χορτάτση με το λατινικό αλφάβητο. «Ας μην ξεχνούμε ότι πολλοί από μας γράφουμε στο e-mail με τα greeklish, κυρίως όταν θέλουμε να αποφύγουμε προβλήματα ασυμβατότητας μεταξύ διαφορετικών συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών», τόνισε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ (Ιδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη), επίκουρος καθηγητής Ιστορικής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ, Γιώργος Παπαναστασίου, μιλώντας στο 29ο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Η εκδήλωση είχε τίτλο «Η ελληνική γλώσσα και η γραφή της». Η ελληνική γραφή γνώρισε πολλές εναλλαγές ανά τους αιώνες, τόνισε. Ετσι βλέπουμε τον Πάπυρο του Δερβενίου, το αρχαιότερο κείμενο της δυτικής παράδοσης, που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα π.Χ., να είναι γραμμένος με την ορθογραφία που γνωρίζουμε σήμερα. Αντίθετα, ο νεότερος αλεξανδρινός πάπυρος του 2ου αι. μ.Χ. είναι σκανδαλωδώς ανορθόγραφος. Ο συντάκτης του είναι πράγματι ένας αμόρφωτος στρατιώτης, και αυτό θα μπορούσε να δικαιολογήσει τα ορθογραφικά του λάθη.

Αλλά και στον «Ερωτόκριτο» παρατηρούνται κάθε είδους εναλλαγές μεταξύ τρόπων γραφής του, όπως «ψιλόν = ψηλόν», «σαφήλος = σα φίλος», «μάχει = μάχη», «ηδύναμες = οι δύναμες». «Και αν πάμε στον Σολωμό», σημείωσε ο Γ. Παπαναστασίου, «αποδεικνύεται ότι ο εθνικός μας ποιητής δεν γνωρίζει καν την ύπαρξη ορθογραφικών κανόνων. Γράφει όλα τα [i] με <Ι>, όλα τα [e] με "Ε", όλα τα [ο] με "Ο". Η ύπαρξη, επομένως, ανορθόγραφων κειμένων δεν μπορεί να οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στη μόρφωση του συντάκτη του -ή τουλάχιστον στη μόρφωση όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα». Κάτι πρέπει να μεσολάβησε από την εποχή του Παπύρου του Δερβενίου ώς το τέλος της ελληνιστικής εποχής, περίπου την εποχή που γράφεται ο αλεξανδρινός πάπυρος, και ίσως αυτό να εξηγεί γιατί από τότε και μετά συναντούμε τόσο ανορθόγραφα κείμενα.

Η λύση είναι αρκετά απλή, εξηγεί ο Γ. Παπαναστασίου. «Από την εποχή του Ολλανδού φιλολόγου Εράσμου και μετά, περίπου το 1520, είναι γνωστό ότι κατά την αρχαία εποχή οι Ελληνες πρόφεραν διαφορετικά τη γλώσσα τους από ό,τι την προφέρουμε εμείς σήμερα. Τη λέξη για το "παιδί, δεν την έλεγαν [pes] αλλά [pais]. Καθώς λοιπόν πρόφεραν [pais], ήταν φυσικό να γράφουν "Α" και "Ι" και βέβαια ήταν εξίσου φυσικό να μη γράφουν ποτέ στη θέση του "ΑΙ" το "Ε», αφού το ένα το πρόφεραν [ai] και το άλλο [e]. Δεν ήταν δυνατόν, δηλαδή να μπερδέψουν στη γραφή το "ΑΙ" με το "Ε", αφού καθένα τους αντικατόπτριζε διαφορετικό πράγμα στην ομιλία. Αυτός είναι ο λόγος που ο συντάκτης του Παπύρου του Δερβενίου δεν κάνει ορθογραφικά λάθη. Γράφει ακριβώς ό,τι ακούει». Επομένως, κατέληξε ο Γ. Παπαναστασίου, «μέχρι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε η έννοια της ορθογραφίας, καθώς ήταν αρκετό για τους ομιλητές να μάθουν τη σχέση μεταξύ γραμμάτων και ήχων, για να μπορέσουν να γράψουν τη γλώσσα».

Spoiler

[scarecrow]

Στηρίζω Candiru και ας φάω μούντζες.....

[Parasight]

Πωπω Candiru συνήθως δεν ασχολούμαι καν και απλά γελάω, αλλά τώρα σου αξίζει ρε καρντάσι

[Candiru]

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=168782

να και η πηγή, μια και αρχικά το είχα βρει ως σχόλιο στο φβ. ΟΚ, εδώ ανέκαθεν το ER ήταν γεμάτο φωστήρες που βάζουν τα γυαλιά σε ερευνητές, και γράφουν στα παπάρια τους ντοκουμέντα, πηγές, κλπ

[Parasight]

Δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο Ερωτόκριτος γράφτηκε στα λατινικά, γεγονός είναι.

Αλλά από πού κι ως πού έχουν τα λατινικά ουσιαστική σχέση με τα εκτρωματικά greeklish που χρησιμοποιούν σήμερα οι πιτσιρικάδες σε chatrooms και sms;; Δε βλέπω να το γράφει αυτό η "πηγή" σου, έχεις λοιπόν δική σου άποψη για αυτό;

[Candiru]

Δεν αμφισβητεί κανείς ότι ο Ερωτόκριτος γράφτηκε στα λατινικά, γεγονός είναι.

Αλλά από πού κι ως πού έχουν τα λατινικά ουσιαστική σχέση με τα εκτρωματικά greeklish που χρησιμοποιούν σήμερα οι πιτσιρικάδες σε chatrooms και sms;; Δε βλέπω να το γράφει αυτό η "πηγή" σου, έχεις λοιπόν δική σου άποψη για αυτό;

τηρουμένων των αναλογιών είναι λίγο πολύ το ίδιο πράγμα. Η μόνη διαφορά είναι πως τότε δεν υπήρχαν Grammar nazis και επιβολή μιας γλώσσας ως ορθής

[Candiru]

ακόμα πιο εμπεριστατωμένο κείμενο από τα ΝΕΑ

Ενα από τα πρώτα ελληνικά κείµενα γραµµένα µε λατινικούς χαρακτήρες είναι αυτό του Γεωργίου Χορτάτση. Με µία πρακτική που ακόµη ίσως να...
βοηθά - και όχι να πλήττει - τη γλώσσα.

Μira cachi chie adidhichi, tiragnismeni mira/ pia pathi apo ton Εrota, pies prichies dhen epira?... Sti dohudepsi chie ci caimus micri perrisa ebica/ c’ agapis ola ta caca chie pedhomes m’ eurica…

Το κείµενο δεν είναι απόσπασµα µακροσκελούς SΜS που στέλνει κάποια σύγχρονη έφηβη στον καλό της ή στους φίλους της. Είναι µεταγραµµένο απόσπασµα του λογοτεχνικού κειµένου µε τον τίτλο «Ερωφίλη» του γνωστού κρητικού συγγραφέα Γεωργίου Χορτάτση. Το έργο έµεινε ζωντανό και χάρη στην προφορική παράδοση, αφού πολλά τµήµατά του διασκευάστηκαν και διαδίδονταν ως δηµοτικά τραγούδια ή εντάχθηκαν σε παροιµίες.

Παραστάθηκε συχνά στα Επτάνησα και διαδόθηκε και στον ηπειρωτικό χώρο και στην Κρήτη σε πολλές λαϊκές διασκευές θεατρικού χαρακτήρα.

Γράφηκε περίπου το 1595 και εκδόθηκε πρώτη φορά το 1637 στη Βενετία. Είναι γραµµένο σε δεκαπεντασύλλαβο οµοιοκατάληκτο στίχο, µε εξαίρεση τα χορικά, που είναι γραµµένα σε ενδεκασύλλαβους τρίστιχες στροφές, αλλά ο συγγραφέας του το κατέγραψε µε λατινικούς χαρακτήρες!

Το έργο διασώζεται σε τρία χειρόγραφα, ενώ υπάρχει µαρτυρία και για τέταρτο χειρόγραφο, χαµένο σήµερα. Το πρώτο είναι ένα ακέφαλο χειρόγραφο µε λατινικούς χαρακτήρες που ανήκει στον Ιmile Legrand και σήµερα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Το δεύτερο είναι ένα χειρόγραφο του 17ου αι.

από την Κεφαλονιά και βρίσκεται στην Βayerische Staatsbibliothek του Μονάχου και το τρίτο, επίσης του 17ου αι., είναι της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστηµίου του Μπέρµιγχαµ. Το χαµένο χειρόγραφο µνηµονεύεται από τον ιερέα Ματθαίο Κιγάλα, πρώτο εκδότη της «Ερωφίλης», ως αυτόγραφο του Χορτάτση γραµµένο µε λατινικούς χαρακτήρες.

«Είναι µάλλον πολυσυζητηµένη η αγωνία ορισµένων ότι η χρήση των greekglish, όπως λέγονται, µπορεί να απειλήσει τη χρήση του ελληνικού αλφαβήτου και να οδηγήσει στον θάνατο της ελληνικής γλώσσας. Η τραγωδία "Ερωφίλη", ένα από τα σπουδαιότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας από την εποχή της Βενετοκρατίας, γράφηκε από τον Γεώργιο Χορτάτση µε το αλφάβητο αυτό», λέει στα «ΝΕΑ» ο επίκουρος καθηγητής του τοµέα Γλωσσολογίας του ΑΠΘ και πρόεδρος του Ιδρύµατος Μανόλη Τριανταφυλλίδη - Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ Γιώργος Παπαναστασίου.

«Η ελληνική γλώσσα και η γραφή της» ήταν το θέµα της διάλεξης που έδωσε ο καθηγητής στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης µε αναφορές ουσιαστικά στο βιβλίο του ίδιου µε τίτλο «Νεοελληνική ορθογραφία: ιστορία, θεωρία, εφαρµογή» που εκδόθηκε το 2008 από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.

«Χρήση του λατινικού αλφαβήτου έχουµε επίσης και στη Χίο τον 18ο αιώνα – τα λεγόµενα φραγκοχιώτικα – σε κείµενα θρησκευτικού περιεχοµένου, επιστολές κ.ά («Langue Francochiotica» όπως έλεγαν και έγραφαν και οι ίδιοι – αλλά και οι Λεβαντίνοι της Σµύρνης που µιλούσαν ελληνικά αλλά επειδή δυσκολεύονταν να µάθουν την ορθογραφία τους έγραφαν µε λατινικά ψηφία, ενώ έγινε απόπειρα να εκδοθεί τη ίδια περίοδο στην Σµύρνη κι ελληνική εφηµερίδα µε λατινικό αλφάβητο.

Γράφηκε το 1595 και εκδόθηκε πρώτη φορά το 1637 στη Βενετία.
Είναι γραµµένο σε δεκαπεντασύλλαβο οµοιοκατάληκτο στίχο, αλλά ο συγγραφέας του το κατέγραψε µε λατινικούς χαρακτήρες


Τη χρησιµοποιεί το 43% των εφήβων

«Τα λατινοελληνικά - γνωστά ως greeklish - έκαναν την εµφάνισή τους στα τέλη της δεκαετίας του 1960 µε τις πρώτες απόπειρες να γραφεί η νέα ελληνική στο Δίκτυο πιθανόν µεταξύ ελληνόφωνων φοιτητών και ερευνητών σε πανεπιστήµια των Ηνωµένων Πολιτειών στο Αrpanet, στο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών που προηγήθηκε του Ιnternet», σηµειώνει ο καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Παπαναστασίου.

Επικαλούµενος δε υπό έκδοση βιβλίο συναδέλφου του, υπογραµµίζει ότι σε σχετικό ερωτηµατολόγιο το 43,3% των ερωτηθέντων εφήβων ηλικίας 14-16 ετών δήλωσε ότι χρησιµοποιεί για την ελληνική γλώσσα το λατινικό αλφάβητο, το 28,8% και τα δύο ανάλογα µε την περίπτωση και µόλις το 27,9% το ελληνικό.

[Mitsmann]

Αη πρηφερ Ηνγκρηκ, δεη αρ φαρ μορ ιντερεστινγκ γουεη οφ ραητην.

[Candiru]

Αη πρηφερ Ηνγκρηκ, δεη αρ φαρ μορ ιντερεστινγκ γουεη οφ ραητην.

είσαι εθνίκι

[wom]

Και για πες μας στο topic με το πλοίο για την Γάζα γιατί δεν έγραψες? Θα σου κόψουν το bonus?

[Parasight]

ακόμα πιο εμπεριστατωμένο κείμενο από τα ΝΕΑ

Ενα από τα πρώτα ελληνικά κείµενα γραµµένα µε λατινικούς χαρακτήρες είναι αυτό του Γεωργίου Χορτάτση. Με µία πρακτική που ακόµη ίσως να...
βοηθά - και όχι να πλήττει - τη γλώσσα.

Μira cachi chie adidhichi, tiragnismeni mira/ pia pathi apo ton Εrota, pies prichies dhen epira?... Sti dohudepsi chie ci caimus micri perrisa ebica/ c’ agapis ola ta caca chie pedhomes m’ eurica…

Το κείµενο δεν είναι απόσπασµα µακροσκελούς SΜS που στέλνει κάποια σύγχρονη έφηβη στον καλό της ή στους φίλους της. Είναι µεταγραµµένο απόσπασµα του λογοτεχνικού κειµένου µε τον τίτλο «Ερωφίλη» του γνωστού κρητικού συγγραφέα Γεωργίου Χορτάτση. Το έργο έµεινε ζωντανό και χάρη στην προφορική παράδοση, αφού πολλά τµήµατά του διασκευάστηκαν και διαδίδονταν ως δηµοτικά τραγούδια ή εντάχθηκαν σε παροιµίες.

Παραστάθηκε συχνά στα Επτάνησα και διαδόθηκε και στον ηπειρωτικό χώρο και στην Κρήτη σε πολλές λαϊκές διασκευές θεατρικού χαρακτήρα.

Γράφηκε περίπου το 1595 και εκδόθηκε πρώτη φορά το 1637 στη Βενετία. Είναι γραµµένο σε δεκαπεντασύλλαβο οµοιοκατάληκτο στίχο, µε εξαίρεση τα χορικά, που είναι γραµµένα σε ενδεκασύλλαβους τρίστιχες στροφές, αλλά ο συγγραφέας του το κατέγραψε µε λατινικούς χαρακτήρες!

Το έργο διασώζεται σε τρία χειρόγραφα, ενώ υπάρχει µαρτυρία και για τέταρτο χειρόγραφο, χαµένο σήµερα. Το πρώτο είναι ένα ακέφαλο χειρόγραφο µε λατινικούς χαρακτήρες που ανήκει στον Ιmile Legrand και σήµερα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Το δεύτερο είναι ένα χειρόγραφο του 17ου αι.

από την Κεφαλονιά και βρίσκεται στην Βayerische Staatsbibliothek του Μονάχου και το τρίτο, επίσης του 17ου αι., είναι της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστηµίου του Μπέρµιγχαµ. Το χαµένο χειρόγραφο µνηµονεύεται από τον ιερέα Ματθαίο Κιγάλα, πρώτο εκδότη της «Ερωφίλης», ως αυτόγραφο του Χορτάτση γραµµένο µε λατινικούς χαρακτήρες.

«Είναι µάλλον πολυσυζητηµένη η αγωνία ορισµένων ότι η χρήση των greekglish, όπως λέγονται, µπορεί να απειλήσει τη χρήση του ελληνικού αλφαβήτου και να οδηγήσει στον θάνατο της ελληνικής γλώσσας. Η τραγωδία "Ερωφίλη", ένα από τα σπουδαιότερα έργα της κρητικής λογοτεχνίας από την εποχή της Βενετοκρατίας, γράφηκε από τον Γεώργιο Χορτάτση µε το αλφάβητο αυτό», λέει στα «ΝΕΑ» ο επίκουρος καθηγητής του τοµέα Γλωσσολογίας του ΑΠΘ και πρόεδρος του Ιδρύµατος Μανόλη Τριανταφυλλίδη - Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών του ΑΠΘ Γιώργος Παπαναστασίου.

«Η ελληνική γλώσσα και η γραφή της» ήταν το θέµα της διάλεξης που έδωσε ο καθηγητής στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης µε αναφορές ουσιαστικά στο βιβλίο του ίδιου µε τίτλο «Νεοελληνική ορθογραφία: ιστορία, θεωρία, εφαρµογή» που εκδόθηκε το 2008 από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών.

«Χρήση του λατινικού αλφαβήτου έχουµε επίσης και στη Χίο τον 18ο αιώνα – τα λεγόµενα φραγκοχιώτικα – σε κείµενα θρησκευτικού περιεχοµένου, επιστολές κ.ά («Langue Francochiotica» όπως έλεγαν και έγραφαν και οι ίδιοι – αλλά και οι Λεβαντίνοι της Σµύρνης που µιλούσαν ελληνικά αλλά επειδή δυσκολεύονταν να µάθουν την ορθογραφία τους έγραφαν µε λατινικά ψηφία, ενώ έγινε απόπειρα να εκδοθεί τη ίδια περίοδο στην Σµύρνη κι ελληνική εφηµερίδα µε λατινικό αλφάβητο.

Γράφηκε το 1595 και εκδόθηκε πρώτη φορά το 1637 στη Βενετία.
Είναι γραµµένο σε δεκαπεντασύλλαβο οµοιοκατάληκτο στίχο, αλλά ο συγγραφέας του το κατέγραψε µε λατινικούς χαρακτήρες


Τη χρησιµοποιεί το 43% των εφήβων

«Τα λατινοελληνικά - γνωστά ως greeklish - έκαναν την εµφάνισή τους στα τέλη της δεκαετίας του 1960 µε τις πρώτες απόπειρες να γραφεί η νέα ελληνική στο Δίκτυο πιθανόν µεταξύ ελληνόφωνων φοιτητών και ερευνητών σε πανεπιστήµια των Ηνωµένων Πολιτειών στο Αrpanet, στο δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών που προηγήθηκε του Ιnternet», σηµειώνει ο καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Παπαναστασίου.

Επικαλούµενος δε υπό έκδοση βιβλίο συναδέλφου του, υπογραµµίζει ότι σε σχετικό ερωτηµατολόγιο το 43,3% των ερωτηθέντων εφήβων ηλικίας 14-16 ετών δήλωσε ότι χρησιµοποιεί για την ελληνική γλώσσα το λατινικό αλφάβητο, το 28,8% και τα δύο ανάλογα µε την περίπτωση και µόλις το 27,9% το ελληνικό.

Μ'αρέσει που έχεις δική σου άποψη πάντως. Υποτίθεται ότι πρέπει να με πείσει αυτό;
Επίσης, δε μιλάω για την "αγωνία ορισµένων ότι η χρήση των greekglish, όπως λέγονται, µπορεί να απειλήσει τη χρήση του ελληνικού αλφαβήτου και να οδηγήσει στον θάνατο της ελληνικής γλώσσας" και μαλακίες. Αυτό το επικαλούνται οι "γλωσσολόγοι" που τον παίζουν και σκέφτονται με ποιον τρόπο θα φάνε μια καινούρια επιχορήγηση οργανώνοντας ημερίδα για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η ελληνική γλώσσα. Κανέναν κίνδυνο δεν αντιμετωπίζει, μια χαρά είναι. Στο φινάλε κανείς δε σε εμποδίζει να χρησιμοποιείς ως φωνήεντα μόνο τα "α", "ι", "ο", "ε" και να καταργήσεις τα διψήφια φωνήεντα, να δω μετά πώς θα βγάζεις άκρη με ενικούς/πληθυντικούς αριθμούς, ενεργητικές/παθητικές φωνές κ.ο.κ.
Και το πώς γράφτηκε ο Ερωτόκριτος ή το πως έγραφαν οι Λεβαντίνοι της Σμύρνης οι οποίοι δυσκολεύονταν να μάθουν την ορθογραφία (δλδ το ότι ήταν κουλοί αγράμματοι παραγράφεται επειδή έχουν περάσει 200 χρόνια; ) ουδεμία σχέση έχει με τον τρόπο που γράφουν οι πιτσιρικάδες σήμερα. Γιατί αυτό δεν είναι κατακρεούργηση της γλώσσας, αλλά του εγκεφάλου αυτών που τα διαβάζουν.



edit: typos

[Deggial]

Ante, kairos itan, apo ayrio to forum tha ypostirizei mono 128-bit ASCII, na glytwsoume kai xwro sti vasi dedomenwn.

[Phoebus]

Αη πρηφερ Ηνγκρηκ, δεη αρ φαρ μορ ιντερεστινγκ γουεη οφ ραητην.

είσαι εθνίκι

Εσύ είσαι τραγικός μαλάκας και με πολύ μεγάλη διαφορά ό,τι χειρότερο έχει περάσει από το ER.