Ένα από τα τελευταία τους μου είχε αφήσει θετική εντύπωση. Μάλλον ήταν κάποιο με έλληνα τραγουδιστη; Το On fire ήταν λίγο μπροστά στο ad astra, αλλά συμπαθές. έχω πολλα΄χρόνια να το ακούσω
Ένα από τα τελευταία τους μου είχε αφήσει θετική εντύπωση. Μάλλον ήταν κάποιο με έλληνα τραγουδιστη; Το On fire ήταν λίγο μπροστά στο ad astra, αλλά συμπαθές. έχω πολλα΄χρόνια να το ακούσω
1) e4, c5
2) Νf3
ε ναι.
η μπάντα ήταν μέχρι και το "Demons".
όταν φεύγει και ο JB (που ήταν/είναι γαμώ τους τραγουδιστάδες), ξεκινά η κατηφόρα χωρίς τέλος.
αγαπώ πολύ το "On Fire" και το 'χω συνδέσει με ωραίες φάσεις, άγουρες (το 'χα αγοράσει στο καρναβάλι της Πάτρας, το 2003..LOL.)
το καλύτερο τους ΔΕΝ είναι, αλλά με αυτό ξεκίνησα και στην περιοδεία για αυτόν τον δίσκο τους είδα στο Ρόδον (1ο μου live ever, κλάνοντας και την πενταήμερη για να πάω.)
επίσης μέχρι και το "On Fire" ήταν ένα αγνό και μεσ' την καύλα project, πριν καταβάλει τον Amott ο επαγγελματισμός του με τους Arch Enemy που ανέβαιναν και ανέβαιναν.
τους έβαλε σε δεύτερη μοίρα (κοινώς χέστηκε).
και για αυτό είναι μέτρια προς σκατά τα επόμενα τους albums.
αυστηρός μου είσαι πάντως.
κάθε δίσκος (κάθε έργο τέχνης βασικά), κρίνεται σύμφωνα με την εποχή την οποία βγήκε.
εγώ ήμουν noobas τότε και το θυμάμαι πάντοτε ως πολύ ωραίο δίσκο.
ίσως και να εξιδανικεύω το παρελθόν αυτό.
δεν ξέρω.
με αφορμή το post σου αυτό όμως, ξεκινάω και 'γω ξεθάβινγκ.
ΘΕΝΚΣ ΜΠΡΟ.
γενικά νομίζω πως ο κάθε δίσκος κρίνεται, όχι τόσο σύμφωνα με την εποχή που βγήκε, αλλά σε βάθος χρόνου και πόσο αντέχει στον χρόνο. εξάλλου οι δίσκοι και τα έργα τέχνης παραμένουν στάσιμα, εμείς και ο κόσμος είμαστε αυτοί που αλλάζουν.
ίσως τελικά είμαι αυστηρός με μουσικές που είχα/έχω σε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. έβαλα να το ακούσω σήμερα έχοντας τις θερμές θύμισες του παρελθόντος, αλλά δεν μου κάθισε καλά και ξενέρωσα λίγο γιατί τον είχα ψηλά σαν δίσκο στην εφηβεία μου. αν έχεις καιρό να το ακούσεις, κάνε κι εσύ μια δοκιμή. μα πάρε στίχους στα "Young Man, Old Soul", "Killing Time", "Fools Gold" και "Tall Tales". όπως και τα ριφφς και η συνολική σύνθεση δεν συγκρίνονται με των προηγούμενων δίσκων. εντάξει, δεν είναι χάλια, αλλά θεωρώ πως δεν είναι δίσκος που κράτησε στον χρόνο. και τώρα φοβάμαι λίγο να ξαναβάλω το Demons.
τέλος πάντων. Spice-άκλας για πάντα. συνεχίζω κι εγώ το ξεθάψιμο, προς τα πίσω.
Ο δίσκος ξεφορτώνει γρήγορα (τον έβαλα κι εγώ )
Να πω την αλήθεια, ούτε το Ad Astra μπορώ να ακούσω, παρ'ότι πιστεύω ότι είναι 100% εμπνευσμένο. Το πρόβλημα σε αυτή τη μουσική και τον ενθουσιασμό που κουβαλούσε (και μιλάμε για 17 χρόνια πριν, παναγία μου) είναι η μεταλλοσύνη της που δεν κατάφερε ποτέ να αποκολλήσει. Όταν προέρχεσαι από ένα σφιχτό είδος, και δη το μέταλ, το κουβαλάς στο παίξιμό σου, στις παραγωγές, στα γκάζια κλπ, ό,τι άλλο κι αν πιάσεις.
Για μένα κάπου εκεί έγκειται και η ουσιαστική διαφορά μεταξύ Kyuss και μπαντών αυτής της σχολής με Beggars, Sleep και λοιπούς προερχόμενους από μέταλ.
Γενικά ναι, ειδικά όχι(πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη). Είναι σημαντικό και τα μέσα και την έμπνευση που υπήρχε την εποχή που βγήκε κάτι. Πόσο ενάντια στο mainstream πήγε, τι εξοπλισμός ήταν διαθέσιμος, τι βιώματα είχε ο καλλιτέχνης γράφοντας.
Από την άλλη όσο γαμάτος και αν ήταν και πρωτοπόρος ο καλλιτέχνης αν δεν ακούγεται πλέον ο δίσκος ε, οκ δεν ηταν όσο καλός νομίζαμε
Αν κατάλαβες καλά δεν απαντώ καν σε μένα σε αυτό το ερώτημα απλά είναι η πρώτη σκοπια μου
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
Το ad astra θα παραμείνει ανεξίτηλο έπος. Δεν καταλαβαίνω το πρόβλημα του σταμ. Παραείναι μέταλ οι μπεγκαρς για τα γούστα του κρινόμενοι 20 χρόνια μετά όταν για την εποχή που σκάσανε μύτη ήταν αουτσαιντερ "φλωριάς".
1) e4, c5
2) Νf3
Ίσως είμαι λίγο άδικος με το Ad Astra, είναι όντως πολύ καλός δίσκος. Κρίνοντας από τους υπόλοιπους περισσότερο, θεωρώ ότι η μουσική που προσεγγίζεται θέλει λίγοτερα γκάζια, και στην παραγωγή και στο παίξιμο, γιατί είναι αρκετά πιο αεράτη.
Επίσης:
Όταν έλεγα ακριβώς το ίδιο για το τελευταίο Black Sabbath, υπέστην πολύ σκληρό bullying!!