Ενίθαρμον έχω μία υποψία ότι κάπου κατα βάθος έχεις στο μυαλό σου "μεταλλάδες" που θέλουν να πάνε σε κακά μέρη γιατί τα αντιλαμβάνονται ως εξωτικά. Σε αυτό ίσως και να συμφωνώ μαζί σου.
Όμως η ιστορία πρέπει να βιώνεται ως ζωντανή ιστορία, κάθε άνθρωπος οφείλει (αν μπορεί) να ζήσει κάθε πτυχή της με κάθε τρόπο. Για μένα, και φαντάζομαι για όλους, το να επισκέπτεσαι χώρους πολέμων, θανάτων, βασανιστηρίων έχει σημασία γιατί σου θυμίζει ότι η βία είναι η μαμή της ιστορίας, ότι η ανθρωπότητα δεν ξεπέρασε το στάδιο της κτηνωδίας, ότι τα κράτη δε συγκροτήθηκαν με προσευχές, ότι παράλληλα που εσύ τα βλέπεις αυτά ως τουρίστας που αποχωρίστηκε το σπιτάκι του στον 1ο κόσμο κάπου άλλου συμβαίνουν τα ίδια κλπ κλπ. Δεν ξέρω για σας, εμένα αυτά τα πράγματα με αναστατώνουν μεν αλλά μου δίνουν μία πιο ολόπλευρη άποψη.