Κουράγιο και εύχομαι να συνεχιστεί η βελτίωση. Μαζί κ εγώ με τα άλλα παιδιά σε ότι μπορεί να χρειαστεί..
Κουράγιο και εύχομαι να συνεχιστεί η βελτίωση. Μαζί κ εγώ με τα άλλα παιδιά σε ότι μπορεί να χρειαστεί..
I've got an infinite number of places to go, the problem is where to stay
drumsick πως τα πάς;
1) e4, c5
2) Νf3
Πως να τα πάω η άμοιρη... Είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Άλλη μια 24ωρη νοσηλεία θα κάνει για μια τελευταία δόση ανοσοθεραπειας, και τελειώσαμε.
Δεν αναμένεται να υπάρξει καμία σημαντική βελτίωση πλέον.
Η κατάσταση της έχει σταθεροποιηθεί σε μια μορφή άνοιας με σχεδόν ολοκληρωτική ανικανότητα στον λόγο, τα οποία συνδυαστικά κάνουν τρομερά δύσκολη την επικοινωνία μαζί της. Επιπλέον έχει διάφορα ψυχολογικά κουσουρια, τύπου υπερκινητικότητα, εμμονές και κρίσεις επιληψιας ενιοτε.
Κατά τα άλλα είναι αρκετά λειτουργική ευτυχώς σε φαγητό, μπάνιο (υπό επίβλεψη), τουαλέτα κλπ, αλλά και σε κάποιες δουλειές του σπιτιού. Σε αυτό το κομμάτι κανει μαλακίες καμιά φορά, παραλίγο να κάψει το σπίτι πχ, αλλά σε γενικές γραμμές το έχει.
Αυτή τη στιγμή έχει επιστρέψει σπίτι της στο Δήλεσι, όπου μένει και η μεγάλη μου αδερφή (σε άλλο σπίτι) οπότε έχει φάει αυτή τη μεγαλύτερη πουτσα. Δε γίνεται να την αφήσεις μονη καθόλου. Οι άλλες δύο πηγαίνουμε πσκδ για τώρα, αλλά θα πρέπει πολύ σύντομα να βρεθεί κάποια μονιμοτερη λύση, γιατί είμαστε ήδη στα όρια μας, και ατομικά, και στις μεταξυ μας σχεσεις.
Αθήνα είναι σχεδόν αδύνατο να την φέρουμε έτσι όπως έχουν ανέβει τα ενοίκια, και δεν έχει και πολύ νόημα νομιζω. Λίγο που το έψαξα, δεν θα έχει και καμιά αξιοσημείωτη βοήθεια από το κράτος ή άλλες σχετικές δομές. Εκεί που είναι τώρα εχει τουλάχιστον τον κήπο της για να ασχολείται. Και γενικά θέλει τον χώρο της, δε θέλει να φύγει.
Οπότε το τεράστιο challenge τώρα είναι να βρούμε κάποια γυναίκα για εσωτερική, πράγμα που στο Δήλεσι, μου φαίνεται βουνό. Κι αμφιβάλω να θέλει κάποιος από Αθήνα να πάει να μείνει εκεί. Άσε που δε μιλάμε για μια απλή περίπτωση ηλικιωμένης, θα πρέπει ο άνθρωπος που θα την αναλαβει να έχει και την απαραίτητη υπομονη που απαιτεί η φροντιδα ενός ατόμου με τέτοιες νοητικές δυσκολίες, οπότε χέσε μέσα.
Και φυσικά λεφτά δεν υπάρχουν, οπότε ακόμα κι αν καταφέρουμε τελικά να βρούμε κάποιον, θα μπορέσουμε να τον κρατήσουμε μονο μέχρι να εξαντληθούν οι ελάχιστες οικονομίες μας. Μετά θα αναγκαστουμε μάλλον να την δηλητηριασουμε..
Αυτά τα νέα μας.
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear
Όλα τα'χαμε, η κολονοσκοπηση έλειπε.
Sent from my toilet
πωωωωωω
Κι εδώ τελειώνει η φάση.
κάθε φορά με πιάνει ένα σφίξιμο όταν μπαίνω στο τοπικ. από την άλλη αντιμετωπίζω τα καθημερινά μικροπροβληματάκια μου ως ανύπαρκτα.
Rock or Nothing