Κιεγαμώ τους Stixoi.

[Milton]

Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά, έτσι να 'μαι

με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι



Να' ναι αφράτος ο τόπος και η ακτή νεκρική γύρω-γύρω

με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί που θα γείρω



Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά, έτσι να 'μαι

με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι



Να' ναι η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά, έτσι να' ναι

και τα βράχια κατάπληχτα και τ' αστέρια μακριά να κοιτάνε

Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές δίχως χάρη

και έτσι κούφιο και ακίνητο μες σε νύχτες βουβές το φεγγάρι



Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό, έτσι να 'μαι

Σ' αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό να κοιμάμαι

Να κοιμάμαι



δέος.

[When Black Roses Bloom]

Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης τραγουδάει
τους καημούς και τις ελπίδες που μαζί του κουβαλάει
στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης αραχτός
και δακρύζει η μουσική και δακρύζει ο ποταμός

Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης ξεψυχάει
κι είναι λιώμα και όλο κλαίει και χτυπιέται τούτη η πόλη
στο λιμάνι του Άμστερνταμ στην ομίχλη το πρωί
ένας ναύτης ξεπετιέται κι που κλαίει ένα παιδί...

Στο λιμάνι του Άμστερνταμ που μαζεύονται οι ναύτες
κάποιος απ' αυτούς αρπάζει ψαροκέφαλα απ' τις γάτες
και τα δόντια του σου δείχνει σαπισμένα που 'χουν μείνει
μα μπορούνε να ρουφήξουν τα κατάρτια στη σελήνη

Και στο τάβερνιαρη γνέφει με το χέρι το αδειανό
γερο-μάγειρα μαλάκα πέτα ψάρια κατά δω
και όπως του 'ρθε να ξεράσει έτσι ανήμπορος σαν πτώμα
ξεκαρδίζεται και λύνει το ζωνάρι του στο χώμα

Στο λιμάνι του Άμστερνταμ ένας ναύτης μπεκροπίνει
μπύρες πίνει και μεθάει κι όλο πίνει και ξερνάει
ξαναπίνει στην υγεία τους στις πουτάνες που 'χουν πάρει
εκατόν πενήντα άντρες σε μια νύχτα η καθεμιά τους

Έχουν χάσει την τιμή τους παζαρεύοντας στην πιάτσα
γι ένα πιάτο κρύα σούπα δυο φλουριά ή δυο μάρκα
και τη θάλασσα ο ναύτης και το χώμα αυτό θα φτύσει...
κι όπως κλαίω την αγάπη έτσι αυτός θα τις ξεσκίσει

Στο λιμάνι του Άμστερνταμ, στο λιμάνι του Άμστερνταμ...

[sabbattack]

Two shots of happy, one shot of sad
You think Im no good, well I know Ive been bad
Took you to a place, now you cant get back
Two shots of happy, one shot of sad

Walked together down a dead end street
We were mixing the bitter with the sweet
Dont try to figure out what we might of had
Just two shots of happy, one shot of sad

Im just a singer, some say a sinner
Rolling the dice, not always a winner
You say Ive been lucky, well hell Ive made my own
Not part of the crowd, but not feeling alone

Under pressure, but not bent out of shape
Surrounded, we always found an escape
Drove me to drink, but hey thats not all bad
Two shots of happy, one shot of sad

Guess Ive been greedy, all of my life
Greedy with my children, my lovers, my wife
Greedy for the good things as well as the bad
Two shots of happy, one shot of sad

Maybe its just talk, saloon singing
The chairs are all stacked, the swingings stopped swinging
You say I hurt you, you put the finger on yourself
Then after you did it, you came crying for my help

Two shots of happy, one shot of sad
Im not complaining, baby Im glad
You call it a compromise, well whats that
Two shots of happy, one shot of sad

Two shots of happy, one shot of sad

(happy birthday, frank)


gamw to xristo gamw

[metamelia3]

Με άνεση το πιό καλό τραγούδι που έχουν γράψει οι κ. μπονο και ετζ (ουυυυυπς)

[MeLinDa]

Allons enfants de la Patrie
Allons gaiement vers le destin
Survivre un peu
Apprendre un peu
Sourire un peu
Aimer un peu
Souffrir un peu
Mourir un peu
Pour rien...

[wino]

Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά, έτσι να 'μαι

με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι



Να' ναι αφράτος ο τόπος και η ακτή νεκρική γύρω-γύρω

με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί που θα γείρω



Σπασμένο καράβι να 'μαι πέρα βαθιά, έτσι να 'μαι

με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά να κοιμάμαι



Να' ναι η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά, έτσι να' ναι

και τα βράχια κατάπληχτα και τ' αστέρια μακριά να κοιτάνε

Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές δίχως χάρη

και έτσι κούφιο και ακίνητο μες σε νύχτες βουβές το φεγγάρι



Έτσι να 'μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό, έτσι να 'μαι

Σ' αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό να κοιμάμαι

Να κοιμάμαι



δέος.

3eroume se poion anhkei h au8entikh ekteleesh tou? mono apo bash to exw akousei kai den 3erw an einai o prwtos pou to exei pei

[sabbattack]

3eroume se poion anhkei h au8entikh ekteleesh tou? mono apo bash to exw akousei kai den 3erw an einai o prwtos pou to exei pei

Loipon to prwtotupo htan se disko tou Spanou an 8umamai kala, kai to tragoudouse o Kwstas Karalhs (tonizetai meta apo megalo debate Karalhs).

Autos einai (nomizw zei akoma) aderfos ths Elpidas kai genika phge aklautos diskografika, an k eixe fwnara kai ermhneiara kai apeira *pinks* gia parth tou.

Auta.

An de briskeis tpt pes na sto anebasw mia to disko. Exei kai alla mesa polu wraigia.

[Pitsadoros]

Είμαι γυφτάκι στην Πανεπιστημίου
με τα τραγούδια-πατσαβούρια μου γυαλίζω το παμπρίζ
και τα όνειρά σας
σε στάσεις λεωφορείου
με τα λουλούδια τα κουλούρια μου πουλάω και την ψυχή μου
στα παιδιά σας
σε τάφους γυμνασίου
τα σουσαμένια μου μπουμπούκια βουτηγμένα σε χολή
γλώσσα σφουγγάρι
δαίμων του κυλικείου
στο μαυροπίνακα καρφώνω τους σπασίκλες μαθητές
και τα τσιράκια
του άρχοντα ηλιθίου
τους κοπαδίτες τους μουγγούς τους σιωπηλούς πλειοψηφούντες
δουλειές με φούντες
μπαίνω με τα τσαρούχια
στο σαλονάκι της Ευρώπης μια ζωή πρετ-α-πορτέ
με περιμένει

Κάνω παιγνίδι με λόγια και με νότες
έχω κρυμμένα τραγουδάκια στα μανίκια στα μπατζάκια
γητεύω κότες
άγουρα κοριτσάκια
και τα φυτεύω στο κρεβάτι με τα κέρατα να εξέχουν
στα τασάκια
από έρωτες καπότες
με γουρουνάκια κουμπαράδες να κυλιέμαι στα λεφτά
βαράω κουδούνι
στης καφετζούς τις πόρτες
η σκονισμένη νεολαία σαβανωμένη συνολάκια
κάνει νάζια
σε ντισκοκαρμανιόλες
θεατές και νικημένοι ονειρώξεων λεκέδες
είσαστε όλες
ένα μάτσο βιόλες
σας σιχάθηκε η ψυχή μου καρκινάκια του πλανήτη
σκατοκαριόλες

[sabbattack]

to thread oso paei ginetai kai kalutero.

[Pitsadoros]

Ο λάκκος με τ' αστεία που σκάβω από παιδί
η τέλεια ληστεία που έχω σκαρφιστεί
με σφίγγει σαν παπούτσι ντόπιο και μπαλωμένο
στο χείλος του Ζαλόγγου το τέλος περιμένω

Θέλω να πέσω μέσα
σε χάχανα και γέλια να πνιγώ
να γίνω πριγκιπέσσα
της μάνας μου τα ρούχα να φορώ
να χαθώ

Με δώρο μια κιθάρα-ασπίδα του μπαμπά
που πήρα με δεκάρι στα μαθηματικά
Τα πρώτα τραγουδάκια με στίχους τολμηρούς
με διώχνουν από κύκλους αντιστασιακούς

Είπα θα πέσω μέσα
σε χάχανα και γέλια να πνιγώ
να γίνω πριγκιπέσσα
της μάνας μου τα ρούχα να φορώ
να χαθώ

Το τσίρκο που 'χω στήσει, το υπόγειο μαγαζί
βουλιάζει και με παίρνει και μένανε μαζί
Βουτάω το μαύρο χιούμορ σε έγχρωμη οπή
και δάχτυλο Κυρίου μού γνέφει σιωπή

Γι' αυτό θα πέσω μέσα
σε χάχανα και γέλια να πνιγώ
να γίνω πριγκιπέσσα
της μάνας μου τα ρούχα να φορώ
να χαθώ

Θέλω να πέσω μέσα
σε χάχανα και γέλια να πνιγώ
να γίνω πριγκιπέσσα
της μάνας μου τα ρούχα να φορώ
να σωθώ

[metamelia3]

Θέλω να πέσω μέσα
σε χάχανα και γέλια να πνιγώ
να γίνω πριγκιπέσσα
της μάνας μου τα ρούχα να φορώ
να χαθώ

πι τσα δο ρα πι τσα δο ρα

[Pitsadoros]

Σε φέρετρο ανοιγμένο μπαινοβγαίνω
στην αγκαλιά σου σαν παιδάκι τρομαγμένο
σαν μαργαρίτα την καρδούλα μου μαδάω
κι όλο μου βγαίνει πως στο βάθος σ' αγαπάω

Απ' το φουστάνι σου κρατιέμαι και με σέρνεις
στην πασαρέλα μια ζωής μαστουρωμένης
κι είμαι χαμένος σε μια ατέλειωτη ανία,
αλλά το ξέρω μάνα είναι μόνο μία

Ηλεκτρικά ναρκωτικά με ταξιδεύουν
μέσα από γυάλινα κουτιά με κοροϊδεύουν
είσαι η μάγισσα που θα 'θελα να κάψω
και μπρος στα πόδια σου το πτώμα σου να κάψω

Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά,
στου κόλπου τη ζέστη χωμένος βαθιά
εσύ κοιλοπονάς, μα εγώ δεν βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω

_________________________________________________

Σε γιγαντοαφίσες, καουμπόι καπνιστής
με ύφος Τζον Γουέιν, ψυχρός εκτελεστής
με άλογο και λάσο, με τζιπ ή με κανό
σκηνές από Ελ Πάσο στην εθνική οδό

Υπουργός με σκουλαρίκι κι ένας μπέης λίγο ψευδός
από πίσω αλαλάζων ο φιλήσυχος λαός
Με σταυρούς και με κουκούλες αρπάζουνε τους πανκ
τους καίνε στις πλατείες Αθηναίοι κου κλουξ κλαν

Σε γιγαντοαφίσες, κορούλα αριστερή,
με πλαστικά λουλούδια και γαλλικό κλειδί,
μέχρι το δυο χιλιάδες χρυσή μεταγραφή
κι εμείς όλοι στον πάγκο να παίζουμε αλλαγή

Ιστορίες σε ριπλέι απ' την Παλιά Διαθήκη
ο Κάιν να κλαίει σε παλιά αποθήκη
Παραλυτικοί θεατές με τα κρεβάτια μαζί
κοιτάνε το θαύμα, ο Κάιν ζει

[Voider]

Ψάξε στο τίποτα να βρεις, όλα τ' ανώφελα της γης
κράτα μαζί σου
Κι όταν το κόσμο καταπιείς και πάλι τίποτα δε δεις
στη χώνεψή σου
Θα 'σαι ένας ήρωας διαφανής που ούτε ξέρεις, δε μπορείς
και πας στον πάτο και παρακάτω.

Περνάν τα χρόνια, σκάβεις μια τρύπα στο νερό,
την ίδια τρύπα, μα ούτε της μύγας το φτερό
δε το χωράει - θαρρώ - φτύνω το κόρφο μου και απορώ.
Μετράω το κρίμα σου και δεν έχει μετρημό.
Ακούω το φόβο σου, το χρυσοπληρωμένο ρόλο σου,
τον απαράβατο ρυθμό τον ψυχοφθόρο σου
και μες στο τίποτα και πάλι κοίτα τα ,ψάξε καχύποπτα
μήπως και βρεις τα μυστικά τ' ακλείδωτα.
Και δε φαντάζεσαι πως ξημεροβραδιάζεσαι
στη ματαιότητα που πολλαπλασιάζεσαι.
Αυτοθαυμάζεσαι, στην ταραχή σου βιάζεσαι
να 'ναι δικός σου ο κόσμος· αιφνιδιάζεσαι,
δε φτάνει μια ζωή για να χορτάσεις μια στιγμή.
Τα θέλεις όλα, στ' άπειρο ποντάρεις, γραμμή,
μα είναι άκυρο κι εσύ βαριά κι ασήκωτα
χάφτεις τα πάντα για ένα τίποτα.

Θα 'χεις το λόγο σου να μένεις μόνος σου εσύ κι ο κόσμος σου.
Αντίστροφά μετράς κατά βούληση το χρόνο σου
κι ασύδοτα στ' απωθυμένα σου τάζεις αντίδοτα,
τρία οικόπεδα και δύο αυτοκίνητα
Φοράς χρυσόμαλλο, δικέφαλο δέρας,
κυριακάτικη ψυχή με μούτρα τσαγκαροδευτέρας
και χάνεσαι στα φούμαρα, βολεύεσαι στα χρόνια
- καρικατούρα χωρία λόγια για τα αιώνια.
Κι απ' το τίποτα βγάζεις πατέντα·
να ξερες πόσο θυμίζει άλλη μια τσίχλα με μέντα!
κάτω απ' τη σόλα σε κραταει σαν κόλλα,
σα τη βλακεία που αναμφίβολα, κεραυνοβόλα
σ' ερωτεύεται, μένει μαζί σου, τρέφεται σα βδέλλα,
φοράει φύκια αντί μεταξωτή κορδέλα.
Μα εσύ καθόλου και ποτέ σου δε ντροπιάζεσαι
και το τίποτα άλλο λίγο περιεργάζεσαι.

[cavity]

Σε γιγαντοαφίσες, καουμπόι καπνιστής
με ύφος Τζον Γουέιν, ψυχρός εκτελεστής
με άλογο και λάσο, με τζιπ ή με κανό
σκηνές από Ελ Πάσο στην εθνική οδό

Υπουργός με σκουλαρίκι κι ένας μπέης λίγο ψευδός
από πίσω αλαλάζων ο φιλήσυχος λαός
Με σταυρούς και με κουκούλες αρπάζουνε τους πανκ
τους καίνε στις πλατείες Αθηναίοι κου κλουξ κλαν

ti'n ayth h theila?

[Ace]

Είμαι γυφτάκι στην Πανεπιστημίου
με τα τραγούδια-πατσαβούρια μου γυαλίζω το παμπρίζ
και τα όνειρά σας
σε στάσεις λεωφορείου
με τα λουλούδια τα κουλούρια μου πουλάω και την ψυχή μου
στα παιδιά σας
σε τάφους γυμνασίου
τα σουσαμένια μου μπουμπούκια βουτηγμένα σε χολή
γλώσσα σφουγγάρι
δαίμων του κυλικείου
στο μαυροπίνακα καρφώνω τους σπασίκλες μαθητές
και τα τσιράκια
του άρχοντα ηλιθίου
τους κοπαδίτες τους μουγγούς τους σιωπηλούς πλειοψηφούντες
δουλειές με φούντες
μπαίνω με τα τσαρούχια
στο σαλονάκι της Ευρώπης μια ζωή πρετ-α-πορτέ
με περιμένει

Κάνω παιγνίδι με λόγια και με νότες
έχω κρυμμένα τραγουδάκια στα μανίκια στα μπατζάκια
γητεύω κότες
άγουρα κοριτσάκια
και τα φυτεύω στο κρεβάτι με τα κέρατα να εξέχουν
στα τασάκια
από έρωτες καπότες
με γουρουνάκια κουμπαράδες να κυλιέμαι στα λεφτά
βαράω κουδούνι
στης καφετζούς τις πόρτες
η σκονισμένη νεολαία σαβανωμένη συνολάκια
κάνει νάζια
σε ντισκοκαρμανιόλες
θεατές και νικημένοι ονειρώξεων λεκέδες
είσαστε όλες
ένα μάτσο βιόλες
σας σιχάθηκε η ψυχή μου καρκινάκια του πλανήτη
σκατοκαριόλες

Το ειπε προσφατα σενα λαιβ ο δεληβοριας κι ηταν πολυ ομορφα.