Holy Martyr - Hellenic Warrior Spirit
2008 - Dragonheart
01. March
02. Spartan Phalanx
03. Lakedaimon
04. H Tan H Epi Tas
05. Hellenic Valour
06. Kamari, Andreia, Polemos
07. The Call To Arms
08. Molon Labe
09. Defenders In The Name Of Hellas
10. The Lion Of Sparta
11. To Kalesma Sta Opla
http://www.holy-martyr.com
http://www.dragonheartrecords.com
Nα ξεκαθαρίσω κατ' αρχάς ότι το γεγονός ότι συμπαθώ τον Στιλ Ασάσιν, ο οποίος μου φάνηκε μια χαρά παιδί κι από κοντά στα λίγα λεπτά που τα είπαμε μετά το τέλος του UTH, δεν σημαίνει ότι παίρνω τοις μετρητοίς όλες τις αρλούμπες που λέει κατά καιρούς - ειδικά για τους Holy Martyr. Οι οποίοι είναι πολύ καλή μπάντα και μ' αρέσουν πολύ βέβαια και ευχαριστώ τον Στιλ Ασάσιν που μου τους έμαθε όταν είχε ανεβάσει τότε το Hail to Hellas και τέτοια, αλλά όχι και το καλύτερο άλμπουμ του 2008 το καινούριο.
Φυσικά το "Hellenic Warrior Spirit" είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ. Ετερον εκάτερον. Και το μεγάλο ατού της μπάντας είναι ότι σιγά-σιγά αρχίζει να επιβάλει τον ήχο της. Ακούς ένα κομμάτι τους στο άσχετο και λες "αυτό είναι Holy Martyr". Ξέρουμε τις βασικές επιρροές τους (Manowar, Manilla Road, Omen φυσικά κ.λπ.), αλλά αυτό που ακούμε είναι δικό τους. Ίσως να ξεχωρίζουν τόσο εύκολα και λόγω θεματολογίας, η οποία γίνεται αφορμή για τα - διασκεδαστικά, για μένα - αρνητικά σχόλια που δέχεται η μπάντα από τους κάθε λογής "κουλτουριάδηδες".
Τέλος πάντων, δεν έχει νόημα να αρχίσει και εδώ μια τέτοια κουβέντα, οπότε ας πω και δυο λόγια επί της ουσίας. Τα καινούρια κομμάτια και ειδικά το "Lakedaimon", γαμάνε. Αγνό επικό heavy metal. Η αλήθεια είναι ότι τώρα που ηχογραφούν σε κανονικά στούντιο και τέτοια, ακούγονται κάπως πιο εκλεπτυσμένοι και λιγότερο "in your face". Αυτό είναι ξεκάθαρα εμφανές στα παλιά τραγούδια, οι νέες εκτελέσεις των οποίων ηχούν λίγο, πώς να το πω, πλαδαρές σε σχέση με τις ορίτζιναλ και ομολογώ ότι με ξενέρωσαν κάπως. Ειδικά το "The Lion of Sparta" χάνει πολύ από το πρωτόγονο επικό feeling που είχε στο EP. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι όποιος ακούσει τα κομμάτια για πρώτη φορά και γουστάρει έστω και λίγο heavy metal, μια σχετική πλάκα θα την πάθει.
Και πάμε και στα ελληνικά. Δηλαδή "To Kalesma Sta Opla", που θα έπρεπε να το γράφουν "Το Κάλεσμα στα Όπλα". Άλλο ένα σημείο από το οποίο προβλέπω ότι θα πιαστούν οι καλοθελητές για να κράξουν. Στην αρχή κι εμένα μου βγήκε ένα ειρωνικό χαμόγελο μόλις άκουσα τον Alex, ο οποίος φαίνεται ότι έχει δουλέψει πολύ την προφορά του, αλλά δυσκολεύεται πολύ με το τελικό "σίγμα". Μόλις τελείωσε όμως ο δίσκος, τον ξαναέβαλα να παίξει μόνο γι' αυτό το κομμάτι. Και το άκουσα ξανά 3-4 φορές ακόμη. Αντικειμενικά μιλώντας, ο άνθρωπος έχει κάνει συγκινητική προσπάθεια. Και μόνο για το ότι μπήκε στη διαδικασία να αφιερώσει τόσο κόπο και χρόνο, του αξίζουν συγχαρητήρια.
Συμπερασματικά, άκρως ικανοποιητική προσπάθεια, να το πάρετε όσοι ακούτε τέτοια, να πάτε και στο live, αλλά των Βattleroar είναι καλύτερο.
Υ.Γ. Προσπάθησα να είμαι αντικειμενικός και να μην καταφύγω σε φράσεις του στιλ "είναι τιμητικό για την Ελλάδα να ασχολείται μια ξένη μπάντα με την ιστορία της" (κάτι το οποίο φυσικά και ισχύει) για να κρατήσω το thread σε ένα επίπεδο. Κανονίστε να μην γράψετε μαλακίες λοιπόν.