Motorhead - Motorizer
Motorhead - Motorizer
©2008 Steamhammer / SPV
1.Runaround Man 02:58
2.Teach You How to Sing the Blues 03:04
3.When the Eagle Screams 03:44
4.Rock Out 02:08
5.One Short Life 04:06
6.Buried Alive 03:13
7.English Rose 03:38
8.Back on the Chain 03:25
9.Heroes 05:00
10.Time is Right 03:14
11.The Thousand Names of God 04:33
http://www.imotorhead.com/
Για πόσα πράγματα η έκπληξη δεν έχει σημασία; Για πόσα θέματα είμαστε σίγουροι ότι η έκβασή τους θα εκπληρώνει εκ των προτέρων ένα minimum προσδοκιών; Σίγουρα είναι μετρημένα στα δάχτυλα….Πόσο μάλλον αν ένα από αυτά τα δάχτυλα είναι το υψωμένο μεσαίο του θείου Lemmy…ΝΑΙ ΡΕ, ΟΙ MOTORHEAD ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ!!! Το νέο δημιούργημα του Μεγάλου και της παρέας του, λέγεται “Motorizer” και περιέχει 11 κομμάτια που ενώ άλλοι θα χρειαζόντουσαν χρόνια να συλλάβουν (κυρίως λόγω του αέρα και του attitude που κουβαλάνε) ο μπάρμπα-Ian Frazer Kilmister τα γράφει για την πλάκα του στα εξήντα - φεύγα . Φυσικά μην περιμένετε ένα ακόμη Ace of Spades ή ένα Overkill.Καμιά μπάντα στα 33(!!!) της χρόνια δεν βγάζει έπη που αλλάζουν την ρότα της μουσικής. Παρ’ όλα αυτά, το “Motorizer” έχει τσαμπουκά και τα σπάει δεόντως! Ο ήχος της μπάντας σε αυτό, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του τσογλαναρέικου ηλεκτρικού rock n’ roll που είναι σήμα κατατεθέν του σχήματος από την πρώτη νότα που έπαιξαν το 1975 ως σήμερα, και έχει εμφανείς συγγένειες με τα πρόσφατα “Inferno” (2004) και “Kiss of death” (2006). Παρ’ όλα αυτά, κατά τη γνώμη μου, συνθετικά δεν φτάνει το “Inferno” αλλά στέκεται άνετα δίπλα στο “Kiss of death”. Το μοναδικό ίσως θέμα που θα ξενίσει μερικούς είναι η εξαιρετικά καθαρή και καλογυαλισμένη παραγωγή (όσο να πεις λίγη βρώμα χρειάζεται σε ένα Motorhead album). Κατά τα άλλα έχουμε να κάνουμε με ένα τυπικά γαμάτο Motorhead δίσκο που έχει όλα τα κλασικά συστατικά της συνταγής: τη λατρεμένη σκατοφωνή, τρελά τυμπανίδια και αποστομωτικές κιθάρες που παίζουν μόνο ουσία χωρίς παπατζηλίκια. Από τις πρώτες ακροάσεις του cd ξεχώρισα τα “Runaround man” που κλοτσάει την πόρτα και μπουκάρει ο δίσκος, το “When the eagle screams” (που αν δεν κάνω λάθος στο εναρκτήριο sample του κομματιού ακούγεται ο Φιντέλ Κάστρο!) και το “Rock out” (που ίσως κόλλαγε καλύτερα για τη σέντρα του δίσκου). Επίσης δεν υπάρχει το κλασικό low tempo / μπαλαντοειδές κομμάτι που συνήθιζε να υπάρχει στους τελευταίους δίσκους είτε ως ακουστικό (“Whorehouse blues”), είτε ως μπαλάντα (“God was never on your side”) και η μόνη (πολύ) μακρινή συγγένεια με αυτά, βρίσκεται ίσως στο mid tempo “Heroes”. Από ‘κει και πέρα έχουμε κλασσικά τυπικά και πωρωτικά κομμάτια που σε καμία περίπτωση δεν τα λες fillers. Συνεπώς αν το γρασίδι του σπιτιού μας έχει καεί χρόνια τώρα, από τότε που η τσογλανοπαρέα του Lemmy μετακόμισε δίπλα, πάντα θα υπάρχει ένα set ηχεία που θα φιλοδοξεί να καεί υπό του βρυχηθμούς του κιτρινωπού Rickenbacker που κραδαίνει ο Μεγάλος! Μέχρι την επίσημη κυκλοφορία του album στην Ελλάδα (1/9/200cheers!
Originally Posted by FIXXXER
