Λοιπόν.
Ήταν πάντα πάγιο πιστεύω μου πως δεν υφίσταται κανένας διαχωρισμός μεταξύ ξυνού και πικρού. Ξυνό κατά κόσμον είναι το ξύδι ή το λεμόνι. Πικρό είναι "κάποιο φάρμακο" αλλά κανένα φαγητό.
Αυτό με κάνει να πιστεύω πως τα ξυνά μπορούν να είναι φυσικά προϊόντα ενώ τα πικρά είναι συνήθως παρασκευάσματα. Ο διαχωρισμός επέρχεται μάλλον ή με την οσμή ή με την δυνατότητα ανάμιξης του στοιχείου σε φαγητά.
Γενικά ρε παιδί μου, πιστεύω πως είναι το ίδιο πράμα.