Ένα δίλλημα που με βασανίζει καιρό.
Έχοντας λιώσει τον αναφερόμενο δίσκο και στις 2 κοπές του, δν μπορώ να καταλάβω ποιά προτιμώ συνολικά. Το reissue έχει σαφώς καλύτερη παραγωγή, καλύτερα τονισμένα πλήκτρα και γενικά ηχητική κατάταξη οργάνων, και φυσικά πολύ πιο ώριμα και χμμμ, προσεγμένα φωνητικά.
Η πρώτη κοπή on the uzzer hand, μου προκαλεί μια απίστευτη συναισθηματική φόρτιση, που δεν έχω καταλήξει που οφείλεται.
Όταν ακούω το Du Nordavind από το reissue απλά μονολογώ από μέσα μου για το πόσο μεγάλη μπάντα μου φαίνονται. Όταν το ακούω από την πρώτη κοπή, δεν μπορώ καν να μονολογήσω, είναι σαν να κρυφοκοιτάω σε κάτι περασμένο που δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά στο ίδιο magnitude.
Όλα τα παραπάνω να εκληφθούν ως παταγώδη αποτυχία προσπάθειας γραπτής έκφρασης των σκέψεων κ συναισθημάτων μου.
I cunt xplain, το παθαίνω μόνο εγώ αυτό?