Βραζιλία / Brazil - Αμαζόνιος / Amazon - Ριο ντε Τζανέιρο / Rio de janeiro
Εγώ που λέτε, μολις έκλεισα τα 29 μια ψιλοφρικη την εφαγα και εκατσα και εφτιαξα μια λιστα με πραγματα που θελω να κανω μεχρι τα 30.
Ένα από αυτά ήταν να κανω τουλαχιστον ένα απτα παρακατω :
· Walk along the great wall of China
· See the Northern Lights
· Float in the Dead Sea
· Visit Machu Picchu
· Visit an Ice Hotel
· Spend the night in an Underwater Hotel
· Scuba dive off Australia's Great Barrier Reef
· Explore the Pyramids
· Explore Antarctica
· Salar de Uyuni στη Βολιβία
· Spend 24 hours in the Amazon
· See the Terra Cotta Warriors in Xi’an, China
· Wisteria Tunnel at Kawachi Fuji Gardens, in Kitakyushu | Japan
· Waitomo Glowworm Cave | New Zealand
Τη στιγμή που έφτιαχνα τη λίστα το Νοέμβριο του ’14 δεν υπήρχε κανένα πλανο στον ορίζοντα για να κάνω τιποτα από αυτά τα οποία μου φαινονταν εντελως ανεφικτα αλλα παρολαυτα εκανα τη λιστα και την άφησα να υπαρχει…
Έτσι όταν ο μικρός και «ανυπεράσπιστος» αδερφος μου (26 χρ-1.90 υψος και 90 κιλά :p ) πηγε στη Μπραζίλια για δουλειά για 2 μήνες και μου ανακοίνωσε ότι θα παει και μια εκδρομη στον Αμαζόνιο ενοιωσα ότι ηταν χρεος μου ως μεγαλη αδερφη να τον προστατευσω από τον κίνδυνο και ταυτόχρονα να διαγράψω ένα “to do” απτη λίστα μου
Το πρόγραμμα (με απελπιστικά πολλές πτήσεις) είχε ως εξής:
19/6 Athens – Zurich – Sao Paulo - Rio GIG (άφιξη 14:30)
20/6 (αναχ 17:50) Rio SDU – Brazilia – Manaus
21/6 Αμαζόνιος
22/6 Αμαζόνιος
23/6 Αμαζόνιος
24/6 Αμαζόνιος
25/6 Manaus
26/6 Manaus – Sao Paulo – Rio GIG
27/6 Rio
28/6 Rio
29/6 Rio
30/6 Rio GIG-Frankfurt-Athens
19-20/6 σύνολο πτήσεων για να φτάσω στο Μανάους όπου θα βρω τον αδερφό μου: 36 ώρες! Και εδώ θέλω να προσεξετε τις ωρες άφιξης στο Rio GIG (το ένα αεροδρόμιο της πόλης) και της αναχώρησης από το Rio SDU (το άλλο αεροδρομιο της πόλης) με απόσταση 1 ώρα με το λεωφορείο ή 30’ με ταξί το ένα από το άλλο σε νορμάλ κίνηση. Ανεξάρτητες πτήσεις επομένως δική μου ευθύνη τα πράγματα κ να κάνω νωρίς τσεκιν.
Έχω λοιπόν 3 ώρες να βγω απτο αεροπλάνο, να περασω έλεγχο διαβατηρίων, να παω στο άλλο αεροδρόμιο, να κάνω τσεκ ιν και να πετάξω. Σίγουρη ότι δεν παίζει να ρισκάρω να κάνω τσεκιν βαλίτσα κάτω από Αθήνα για Rio GIG γιατι δεν ξέρω πόση ώρα θα χρειαστει να την περιμένω (στην Αβάνα είχε τύχει και περιμέναμε 3 ώρες) αποφασίζω να παρω μονο χειραποσκευή. Τσεκάρω τα επιτρεπόμενα όρια χειραποσκευών των εταιριών που πετάω και παγώνω: η ΤΑΜ, μια βραζιλιάνικη αεροπορικη που μισω πλέον, επιτρεπει μονο 5 κιλά! Δλδ μπορώ να πάρω μαζί μου μόνο 5 κιλά για 10 μέρες στην αλλη ακρη της γης, τέλεια!
Παίρνω τη ζυγαρια της κουζινας και αρχιζω να ζυγιζω κάλτσες, παντελόνια και μπλουζάκια και διαλέγω τα ελαφρύτερα. Τα καταφέρνω πολύ καλά και φτάνω τα 6 κιλά συμπεριλαμβανομένης και μιας μικρης τσαντας που θα μπορω να γεμισω με τα καλουδια που θα ψωνισω εκει και θα μπορω να τσεκαρω στην επιστροφη που δεν θαχω θεμα χρονου. Αμα βαλω και μερικά βαρια πραγματα στις τσέπες του μπουφάν είμαι κομπλε.
Και ετσι ξεκιναω με μια σχολική τσαντα POLO για το αεροδρόμιο…
Η μετάβαση από το ένα αεροδρόμιο στο άλλο έγινε τελικα αρκετά χαλαρά και έτσι έφτασα κάποτε στο αεροδρόμιο του Μανάους όπου ενοιωσα πολύ ευπρόσδεκτος!
Εκεί ένα τυπάκι από το γραφείο που είχαμε κλείσει το πακέτο στον Αμαζόνιο με παραλαμβάνει από το αεροδρόμιο. Παρόλο που ηταν βραδυ ειχε χαλαρα την υγρασια που έχει οταν κατεβαίνεις απο το blue star.
Έξω κοσμος παντου γιατι μου εξηγησε το τυπακι ηταν η μερα της μητερας που ήταν μεγαλη γιορτη και για κάποιον λόγο φαινοταν οτι ολοι προσπαθουσαν να πανε στη μανα τους με ωτοστοπ…! Όπως επίσης και κοσμος σε, οχι ακριβώς σε εκκλησίες, αλλά χώρους συγκέντρωσης όπου μέλη-της-εκκλησιας οργανώνουν διάφορα εβεντς, τραγουδάνε παίζουνε και γενικα περνάνε καλά και για αυτό το λόγο εχει τοσους πιστους η Βραζιλια, αφου δεν υπαρχει κατι άλλο να κανεις εκει για κοινωνικοποίηση.
Φτάνω σε σπιτι οικογένειας της οποίας εχουμε κλεισει δώμάτιο μεσω airbnb, με υποδεχεται σκυλί-κουνάβι που με μισει αυτοματως, ενω τα παω πολυ καλα με τα καναρίνια κ τα χρυσοψαρα που εχει το σπιτι. Τον κοκκορα στον ακάλυπτο τον συναντησα την επόμενη μερα. Ο αδερφος μου ανεξηγητο πως, εχει βρει γνωστους κ εχει βγει στην πολη. Συνενογιέμαι για τα βασικά με τους σπιτονοικοκύρηδες σε βασικά ισπανικαγγλικά και πεφτω και ξεραινομαι.
Το χτεσινο τυπάκι ερχεται να μας πάρει απτο σπιτι για να παμε στο ταξιδιωτικό να πληρωσουμε κ μετά στο σκυλοπνίχτη που θα μας πάει στις καλύβες στο ποτάμι. Εκεί καταλάβαμε γιατι το λενε rain forest:
