για πειτε.
Printable View
για πειτε.
πιανω ενα ενα τα ολ ταημ κλασσικς που τα βλεπω στη βιβλιοθηκη και δρεπομαι.
Αρχινω με Ντοριαν.
Κεβιν Σορμπο Απρουβζ
λι ντοριαν?εβγαλε βιβλιο?
Λεω να ξαναρχισω την 18η Μπρυμαιρ του Λουδοβικου Βοναπαρτη του Μαρξ γιατι το ειχα αφησει, Νιετοτσκα Νιεσβανοβα του Ντοστογιεφσκι και το Πλατονωφ του Τσεχωφ. Τα χει διαβασει κανεις;
στην τσάντα υπάρχει πάντα κάποιος τόμος discworld του Πράτσετ, να δω πότε θα τα τελειώσω.
ενδιάμεσα διαβάζω για 4η φορά το ΙΤ, ξέθαψα το "the bus driver who wanted to be god" για να το διαβάσω στο δρόμο για Σέρρες, και υπάρχει και το "shards of a broken crown" του Feist.
http://www.topshelfcomix.com/catalog...l_cover_lg.jpg
Μεηνστριμίλες εδώ, σάλιο κι υπομονή.
εμμμ... και δηλαδη αυτο θα σου παρει πανω απο μια ωρα ξερω'γω;
500+ σελίδες σε μια γλώσσα που πιθανότατα θα χρειαστώ λεξικό για να την καταλάβω, ε ναι, μάλλον πάνω από μια ώρα θα μου πάρει, ξέρωγω.
isws ksana xristidi, isws transmetropolitan k isws ligaki koualiti taim me rafailidi
sovara twra, to teuxos augoustou tou metal hammer me tous 100 kaliterous kimporntistes/allo organo
To NEKPONOMIKON κυκλοφόρησε από εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ
στόχος νο 1: θα τελειώσω ΠΡΙΝ τις διακοπές το Μαγικό Βουνό που με ταλαιπωρεί από το Φλεβάρη, ήμαρτον δηλαδή.
στόχος νο 2: θα διαβάσω τη Μαύρη Ντάλια του Ellroy και την Αγαπημένη της Toni Morrison. Και πολλά πανηλίθια περιοδικά διακοπών.
Έχω βάλει σαν μεγάλο στόχο να τελειώσω επιτέλους το Πορνό του Irvine Welsh και μετά να πιάσω το High Fidelity και μετά "τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας των μεγάλων σεφ".
Σοβαρά τώρα, Sportday και Αλμανάκο.
Οι διακοπές είν όμορφες για μικρά βιβλία ή διηγήματα, επιστημονικής φαντασίας κατά προτίμηση. Πχ το Time Machine του H.G. Wells είναι πολύ όμορφη και ανάλαφρη επιλογή.
Τώρα για φέτος, το σκέφτομαι... Ρίχνετε καμια παρόμοια πρόταση αν σας έρχεται. Διαφορετικά θα πάμε σε Πόου απ' ό,τι δείχνει το πράγμα.
τι αναλαφρος που ειναι Ποου :|
istera apo xroni mou vgike mia anagki gia ligo stephen king, opote tsimpisa to just after sunset [elpizw na min apogoiteu8w k pali]
epese sta xeria mou k to necronomicon pou to ixa diavasei palia alla den 8imame tipota
k tin apantisi tou bakunine ston nechaiev.
auta gia arxi k vlepoume
χα. να μας πεις τι του ειπε ο μπακουνιν. ενδιαφερον φαινεται.
ladykiller αυτό έχεις;
http://www.protoporia.gr/images/cove...9608719637.jpg
αν ναι, ψηνεσαι να σου δωκω οδηγιες να του ριξεις ενα καλό σκανάρισμα να το ανεβάκουμε στο νετ γιατί είναι εξαντλημένο;
more na sto scanarw alla 8a argisei liiiigo giati to exw danisei se mia fili moy poy twra einai amsterdam k 8a girisei se kamia vdomada.
otan mou to ferei 8a se pw na me stileis tis odigies gia anevasma, giati den to katexw.
παρασκευη φευγω βασικα οποτε θα σου στειλω αυριο οδηγιες με πιεμ να τις εχεις. επειδη το σκεφτηκα στο ενδιαμεσο, με μακ εισαι ή έχεις και γουιντοους;
mac alla mporw na vrw k pc an xriazete
Tελειωνω τοhttp://images.barnesandnoble.com/ima...0/15318445.JPG ,και μετα θα ξαναδιαβασω το http://www.perizitito.gr/images/T/b432.jpg,και μετα σειρα εχει το https://www.perizitito.gr/images/T/b86443.jpg.Αυτα.
Ε ερχεται η ωρα του,εχει πιασει σκονη 1 χρονο τωρα,γιατι ασχολιομουνα με υψηλη λογοτεχνια τυπου γουωρχαμμερ.
Nτάξει ούτε δύσκολες είναι οι ιστορίες του ούτε μεγάλες. Ανάλαφρο δε σημαίνει ντε και καλά χαζοχαρούμενο. Εξάλλου, το ανάλαφρο προφανώς χαρακτήριζε το βιβλίο του Γουελς που είπα, εξ 'ου και το "διαφορετικά" που ξεκίναγε την επόμενη πρότασις που αναφέρεται στον Πόου.
μέχρι στιγμής, απ'όταν άρχισα να αισθάνομαι καλοκαιρινός δηλαδή, έφυγαν τα δύο του τζούμα (ως εκ θαύματος και complete unknown), ωραία ήσαν ανάλαφρα και αεράτα, η βουή και η μανία του faulkner που άμα το διαβάσεις χειμώνα πας κατευθείαν για ψυχιατρείο και το brown's requiem του έλρρου, δεν συγκρίνεται με τα επόμενα του αλλά είναι γαμώ να δείς πώς ξεκίνησε και ποιά στοιχεία κράτησε στις επόμενες δουλειές του.
τώρα τελειώνω τη χαμένη άνοιξη του τσίρκα, πολλή αριστερή ανθρωπιστική μίρλα ρε παιδί μου και τα άνθη της νεότητας που χάθηκαν απ'τους δεξιούς και αχ και ο Γέρος που παραιτείται, πρόσεξε μεν τους αγρότες αλλά το ριξε και σε διμετωπικό αγώνα και ωχ έρχεται χούντα γενικά, μια κλάψα όλη το βιβλίο και αλκοολίκι. ενδιαφέρον παρόλα αυτά.
στα προσεχώς να τελειώσω τα μικρότερα κείμενα του μπέκετ (τι καλά που σταμάτησε να γράφει σα τον joyce μεγαλώνοντας!), το μακβεθ σε μετάφραση χειμωνά, το η λάμψη της αστραπής πίσω απ'το βουνό το μπουκόφσκι και το πρώτο book of the new sun του gene wolfe.
τι να σου κάμω βρε σπάηντι, τη μίρλα από απογοητευμένους κομμουνιστάς δεν την αντέχω, σχωρα με!
και μια χαρά στα λέω, ο μπέκετ έγινε αυτός που έγινε ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί αποφάσισε να το πάει στο αντίθετο άκρο απ'αυτό που βρισκόταν ο joyce - για διάβασε το sedendo et quiescendo που δεν βγάζεις νόημα ούτε σε μισή λέξη να δώ πόσο θα σ'αρέσει!
Μεγάλη παράλειψη που δεν έχω διαβάσει ποτέ Ursula Le Guin, οπότε πήρα τις προάλλες το "Η Λέξη για τον Κόσμο Είναι Δάσος" από μια έκθεση βιβλίου.
Κατά τα άλλα, αφού ο χρόνος για διάβασμα είναι δυστυχώς περιορισμένος, προσπαθώ να μην αφήνω κανένα διήγημα από την ελληνική έκδοση του Asimov's.
Εγώ διάβασα ήδη τον πρώτο μου Χρηστίδη, το σκουληκομυρμηγκτρυπα του μιχάλη τάδε και ένα ελαφρύ, καθώς και τις πρώτες 150 σελίδες του Atlas Shrugged. Τώρα διαβάζω ένα που λέγεται "Media Policy and Music Activity" με χαλαρό ενδιαφέρον. Και μετά τέλος, απλά θα περιμένω να επιστρέψω Ελλάδα, δεν έχω άλλα βιβλία εδώ. Ούτε εκτυπωτή για να συνεχίσω το Atlas Shrugged :(
σιγα την μιρλα βρε παιδακιμ'! φαντασου να θες εσυ κομμουνισμους και να σου σκανε παπαντρεοι και δικτατοριες, καλα κανει ο άνθρωπος και σιχτιριζει.
κι επισης νταξ, αυτο περι τζοϋς και μεταγενεστερου μπεκετ ειναι πρακτικα ολη η διαφωνια μοντερνισμου/μεταμοντερνισμου οποτε αν ειναι να συζητηθει ποτε θα στα σούρω απο κοντά.
α και νταξ, λιγο πιο σοβαρα περι τσιρκα: η χαμενη ανοιξη ειναι μια ωραία ηθογραφία της εποχής με πολύ καλή χρήση της γλώσσας και ενταγμένη σε μια ενδιαφέρουσα πλοκή με μπόλικες πολιτισμικές αναφορές που υπήρχαν στον αέρα τότε. δεν ειναι και κανα αριστούργημα αλλά είναι ωραιότατο διάβασμα.
βεβαίως και είναι, και γι'αυτό το διαβάζω. απλά η γλώσσα παραγίνεται μοιρολατρική σε σημεία, και επίσης όσο ρεαλιστικούς διαλόγους έχει σε κάποιες φάσεις, σε κάτι άλλες αρχίζει ο αρίστος ή ο άλλος ο κατραζόλης κάτι λογύδρια που πιάνουν δυό σελίδες χωρίς παύση και ο λόγος τους δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο προφορικό, και αυτό είναι φάουλ συγγραφικό του τσίρκα, δεν γίνεται να κάνεις τους χαρακτήρες σου φερέφωνα για να λες τα ιστορικά καθέκαστα, ενώ ήδη έχεις ένα σέττινγκ που βγάζει το κλίμα της εποχής από μόνο του.
γιατι;
γιατί χτυπάει άσχημα στο μάτι, και γιατί είναι πολύ εύκολη λύση που δίνει μασημένη τροφή στον αναγνώστη, σε αντίθεση με το να κάτσεις να χτίσεις σωστά το σέττινγκ ώστε να μιλάει μόνο του (πράγμα που ο τσίρκας έχει κάνει ήδη, γι'αυτό και δεν καταλαβαίνω τα φερέφωνα)
επίσης, τι μοιρολατρική, μελοδραματική ήθελα να γράψω.
ναι μόνο που ο τσίρκας δεν το κάνει για να προβάλλει κάποια καινούρια αισθητική άποψη, είναι κλασικό τρικάκι συγγραφέων (ιδίως ελλήνων) που δυσκολεύονται να κάνουν κάτι πιό στιβαρό, δεν σημαίνει ότι επειδη είναι επιλογή είναι και καλή επιλογή!
τελοσπάντων, καταλήγουμε ότι παρόλαυτά κακό βιβλίο δεν είναι, άντε πάμε στο τόπικ του μπάλλαρντ τώρα.
Ουρσουλα τα διαβαζα 17-18χρονων κι απο τοτε ολο λεω να τα ξαναπιασω αλλα που..
το complete unknown του Τζουμα ημουν ετοιμος να τσιμπησω σημερα, αλλα τελευταια στιγμη πηρα ενα ακομα Χρηστιδη (καθε καλοκαιρι απο ενα, συνηθεια)! αλλα ακουω γενικα καλα λογια για του Τζουμα!! ε και για καλοκαιρι σιγουρα θα παιξει κανα ξεθαβινγκ και καποιο απο τα 3-4 αδιαβαστα προσφατα αγορασμενα! παντα πρεπεις να χεις ενα μπακαπ!
χμ το complete unknown ειναι περίεργη περίπτωση. καταρχάς αν έχεις διαβάσει το ως εκ θαύματος θα σου φανεί μια απ'τα ίδια αλλά με μπάκγκραουντ τη νέα υόρκη, αλλά γενικά είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο, και προς τη μέση κάνει μια κοιλιά τεράστια - εκεί παραλίγο να το παρατήσω. δεν είναι και άσχημο πάντως, επίσης είναι ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι, μπορείς να το διαβάσεις σε οποιαδήποτε κατάσταση, νυσταγμένος, μεθυσμένος, μαστουρωμένος, και να μη χάσεις και τίποτα.