Θανάσης Παπακωνσταντίνου, 24-6-06
Καταρχάς θέλω να ξεκινήσω με ένα αξίωμα.
Ο θανάσης παπακωνσταντίνου είναι ο καλύτερος έλληνας whatever. Δε μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς που είναι ο καλύτερος, ξέρω όμως οτι είναι.
Ας αναφέρω λοιπόν τα της συναυλίας. Προσωπικά μου πρόσφερε πολλές στιιγμες ανατριχίλας αλλα δυστυχώς και πολλές στιγμές βαρεμάρας. Ας αρχίσω με τα κακα για να τελειώσω με τα καλά που μου έμειναν. Καταρχάς ο ήχος ήταν απαράδεκτος μέχρι ένα σημείο της συναυλίας. Μικρόφωνα που δεν ακούγονταν, μικροφωνισμοί, πρίμες κιθάρες, ξερές και άλλα τέτοια. Δεύτερον, θα προτιμούσα κατα πολύ να έλειπαν οι διασκευές , έστω κι αν η μπάλα παίρνει και τον (κάπως κατακρεουργημένο) Tom Waits. Εγώ πήγα στη συναυλία να ακούσω έργα του Θανάση και όχι του Μάλαμα (που δεμαρέσει) ή των Ramones. Τρίτον, με χάλασαν πολύ τα διάφορα συνθηματάκια του τύπου μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι, ο καρμπονάρας ζεί, και τέτοια. Οκ, τα λέμε στις πορείες, ας αφήσουμε και μια συναυλία ήσυχη. Προτιμούσα να τα ακούσω απο τον Θανάση που τουλάχιστον έλεγε και στίχους μετά. Τέταρτον η παρουσίαση στα κινέζικα οχι μόνο με κούρασε αλλα μου έσπασε και τα νεύρα, καθώς και τα 4λεπτα τελειώματα στα κομμάτια. ¨Ηταν προφανές οτι ο κόσμος ήθελε να ακούσει όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια και όλα αυτά σε ένα live που ο κόσμος είναι τόσο ετερόκλιτος δε συμβάλουν στον παλμό. Τέλος με εκνεύρισε απίστευτα η αντιπαθέστατη φάτσα του Μπαρόκ πωστονλενε του κιθαρίστα, που εκτός του οτι "εβγαλε τη μπλουζα με τη Μαριέτα" , εκτός του οτι είχε ένα σωρό προβλήματα με την κιθάρα του, είναι απαράδεκτος ως τραγουδιστής και ντροπή του που αντέχει και ακούει τον ίδιο του τον εαυτό.
Ας πούμε και τα καλά λοιπον. Ο θανάσης μου φάνηκε ένας συμπαθέστατος τύπος, με αρκετή αμηχανία, ντροπαλός με πολύ έξυπνη φάτσα και ευστοχα σχολιάκια. Ανατρίχιασα σε πάρα πολλά απο τα κομμάτια ΤΟΥ, καθως και σε κομμάτια που είπε η τύπισα (που κι αυτή έχει φωνάρα). Θα προτιμούσα να ακούω τη φωνή του σε όλα του τα κομμάτια. Ε αυτά είναι τα καλά, με την έννοια οτι όταν ανατριχιάζεις σε μια συναυλία όλα τα άλλα είναι πολύ δευτερευοντα. Λυπάμαι που δεν κατάφερα να δω τους ηαρίτες που ήταν εκεί αλλά είμαι πραγματικά πτώμα και η ορθοστασία μαζί με τους πιθηκισμούς του κιθαρίστα με αποτελείωσαν.
